Fatty Ranger หมูอ้วนพิทักษ์โลก บทที่ 1

สวัสดี ควรจะเริ่มอย่างนี้ใช่มั้ย?

ถามว่าผมเป็นใคร ผมตอบได้เต็มปากเต็มคำเลยล่ะ ผมชื่อ เกล ชื่อดูดีเนอะ ความจริงมันมาจาก กิโลกรัม อาเตี่ยอาม๊าช่างตั้งมาได้

“ตอนลื๊อเกิดน่ะ พยาบาลเอาไปชั่ง เครื่องชั่งพังเลย อั๊วก็เลยตั้งชื่อแก้เคล็ดซะเลย”

แก้เคล็ดพ่_ง!! ลูกชายเตี่ยเป็นหมูตอนแล้วนะ เนื้อนิ่มๆขาวอย่างกับแป้งเปียกเลย

อีกอย่างผมลืมบอกไป ผมเป็นโอตาคุขั้นยอดเยี่ยม

คิดดู คุณจะหวังอะไรจากเด็กชายอายุ 16 ที่รูปร่างอวบอั๋นเป็นข้อๆ หน้ากลมโต ปากหนาเตอะ แถมสายตาสั้นใส่แว่นหนาเตอะกับเสื้อผ้าปริๆกันล่ะ ผมโดนแกล้งตั้งแต่อยู่อนุบาลจนชินล่ะตอนนี้

ผู้หญิงก็รังเกียจ ฮือออ

ทันทีที่ขึ้นป.4 ประตูแห่งโลก 2 มิติก็เปิดออก อาเตี่ยผมเป็นเจ้าของร้านทอง ผมเลยค่อนข้างสบาย แถมพวกพี่ชายสองคนก็เรียนจบแล้วด้วย

อาาา ขอฟัดหมอนข้าง (แน่นอนว่าเป็นลายเอลฟ์สุดเซะซี่) ให้ชื่นใจหน่อย

วันนี้เปิดเทอมใหม่แล้วสินะ

ช่วงปิดเทอมอันแสนสนุก (ไปกับอนิเมะและมังงะ) จบลงแล้ววว

“อาเกลเอ้ย มากินข้าวเร็วลูก”

เสียงม๊าร้องเรียก โอเค ม๊าของผมอาจจะไม่ใช่ ผู้หญิงที่สวย แต่หุ่นชวนกอดของม๊าก็ทำให้อาเตี่ยหลงรักตั้งแต่แรกเจอ (ฟังเขาเล่ามาอีกที)

ผมเขมือบข้าวกับปลาทอดสามรสลงคอไปอย่างรวดเร็ว วันนี้ม๊ายังทำอาหารอร่อยเหมือนเดิม

“อาเกล ทำไมลื๊อใส่เสื้อหลวมอย่างนั้นล่า” อาเตี่ยลูบหัวเก้าแสน (เกือบล้าน) ของตัวเองพลางจ้องมาที่เสื้อผ้าของผม

“โห่เตี่ย อั๊วอ้วนขนาดนี้ ให้ใส่เสื้อแบบเตี่ยไม่ไหวหรอก ม๊าอั๊วขออีกชาม” ยื่นชามข้าวให้ม๊าตัก

“อ้วนๆนี่แหละน่าลัก เหมือนม๊าของลื๊องาย” เตี่ยส่งสายตาหวานชื่นไปให้ม๊าที่ยืนตัวบิดไปมาด้วยความเขิน ผมมองแล้วหมดอารมณ์กินขึ้นมาทันทีเลย

“อั๊วไปแล้วนะม๊า เตี่ย”

“เอ้อ ไปดีมาดีน้าาา”

 

 

“เฮ้ย ไอ้อ้วนเผละ แกก็อยู่ห้องนี้เหรอวะ ฮ่าๆๆๆๆ”

“อื้อหือ กระเป๋าใหม่ว่ะ เอาตีนไปประดับหน่อยมั้ยวะ”

“วันนี้เอาตังมาเท่าไหร่ล่ะคุณชายหมูตอน เคี๊ยกๆๆ”

อือ แย่อีกเหมือนเดิม

ขึ้นชั้นใหม่ไม่ได้ทำให้อะไรเปลี่ยนเลย พวกหัวโจกก็ยังมาป่วนผมเหมือนเดิม ส่วนพวกผู้หญิง…ผมลืมบอกไปยังว่าโรงเรียนผมเป็นชายล้วนน่ะ

แถมเป็นชายล้วนที่ขึ้นชื่อว่าเถื่อนที่สุดในเขตนี้ด้วยนะ ไม่รู้เตี่ยไปฟังใครเค้ายุมาว่าโรงเรียนนี้ดี

“ถอดกางเกงแกออกดิไอ้อ้วน จะเอาไปเช็ดพื้นว่ะ ฮ่าๆๆ” ไอ้หัวแหลม(พังค์มาก)ทุบโต๊ะของผมพร้อมทำหน้าข่มขู่ ผมกัดปากเล็กน้อยก่อนจะค่อยๆเอามือสั่นๆของตัวเองปลดเข็มขัดออก

ปัง!

“กล้าดียังไงมายุ่งกับกิโลอีกแล้วฮะ ไอ้พังค์งี่เง่า!” เสียงเปิดประตูดังจนทุกคนในห้อง 1-F สะดุ้ง ผมมองหนุ่มน้อยผมสีบรอนด์ทอง น่าตาน่ารักเหมือนสาวน้อยแล้วถอนหายใจโล่งอก

“จะ เจ้าหญิงครับ แหม่ พวกผมก็แค่ทำความรู้จักสนิทสนมกับเจ้าอ้วนนี่แค่นั้นเองง”

“วันนี้เจ้าหญิงกินอะไรมารึยังครับ ผมมีแซนวิช…”

“หุบปาก!” เจ้าหญิงที่ว่าทุบกำปั้นเข้าที่กำแพงห้องดังปัง ก่อนจะเสยผมและ…คลี่ยิ้มหวาน

นี่มัน…นางเอกในมังงะ shoujo ชัดๆ! ดูสิ เหมือนมีดอกไม้ผลิบานด้านหลังเลยอ่ะ!

“กิโลกรัม….มานี่มา” มือเรียวสวยยิ่งกว่าผู้หญิงกวักเรียก ผมจะทำอะไรได้นอกจากเดินตามไปน่ะ

ร่างสะโอดสะองกุมมือผมแล้วเดินนำลิ่วๆขึ้นบันไดไปชั้นบน เลี้ยวขวาแล้วลากผมเข้าไปในห้องที่แปะป้ายไว้ว่า “ชมรมเจ้าหญิง” ซึ่งในนั้นก็มีโฉมงามอีกสามคนนั่งอยู่

หมับ!

“คิดถึงเกลจังมากเลยน้า” หนึบ หนึบ นิ้วเล็กและเรียวขยำเข้าที่หน้าอกย้วยๆของผมเต็มๆ ผมหันไปมอง ‘ชายหนุ่ม’ หน้างดงามกับเรือนผมสีดำยาว ใช่ นี่ชายหนุ่มเว่ย!

“พี่ดรีม อ่า อย่าเคล้นมันสิฮะ อ๊าาา” ผมหอบหายใจแรง รู้สึกปวดหน่วงที่ท้องน้อยนิดๆ ก่อนที่อีกมือจะตะปปเข้าเต็มๆที่เกลน้อย

“อ๊า นุ่มนิ่มเหมือนเดิมเลย มาๆ พี่สาวช่วยนวดให้น้า” ‘ชายหนุ่ม’ ที่สวมกระโปรงลายสก๊อตย่อตัวลงไปกับพื้น ใบหน้าจิ้มลิ้มนั้นตรงกับกึ่งกลางตัวผมพอดี ผมทรงทวินเทลของเจ้าหล่อนไหวเบาๆ

“พะ พี่ทราย อะ อย่านะคร…อุ!” ผมร้องอย่างตกใจเมื่อนิ้วสองนิ้วยื่นเข้ามาในปาก

“นิ้วของพี่หวานมั้ยเกลลี่ ฮิฮิ” นิ้วชี้ตวัดล้อเล่นกับปลายลิ้นอุ่นร้อนในขณะที่นิ้วกลางลูบตัวลิ้นอย่างเอ็นดู น้ำลายที่หลั่งออกมาเพิ่มความชื้นแฉะให้แก่นิ้วทั้งสองเป็นอย่างดี ชายหนุ่มในคราบหญิงสาวน่ารักราวกับตุ๊กตายุโรปดึงนิ้วออกมาเลียเบาๆก่อนจะยัดกลับเข้าไปใหม่

ระ ร้อน…

“หยุด! หยุดแกล้งกิโลเดี๋ยวนี้เลย สาวๆ! แยกย้ายๆ” สาว(?)ผมบลอนด์ตะโกนเสียงห้าว(มาก) พร้อมกับกระชากตัวทั้งสามคนออกจากตัวผมทันที

“ว้าา ก็เค้าคิดถึงเกลลี่อ่ะ เฟรนด์” พี่ริน หรือ กรินทร์ ชายหนุ่มในคราบหญิงสาวผมสีบลอนด์ขาวกับตาสีเขียวแลบลิ้นเลียนิ้วที่เปรอะเปื้อนน้ำลายของผมเบาๆ อื้อ หวาน เกลลี่ยังหวานเหมือนเดิม คิกคิก

“เค้าก็คิดถึงเกลน้อยด้วย” พี่ทราย สายสมุทร สาวน้อยทวินเทล บีบเกลน้อยแรงๆอีกทีก่อนจะผละออกอย่างน่าเสียดาย

อึก…เกลน้อยบอบช้ำแล้ว อย่าทำร้ายมันอีกเลยยย

“คิดถึงน้าเกลจัง ม๊วฟ” พี่ดรีม ดรัณณ์ พี่สาวผมดำยาวก้มลงหอมแก้มผมฟอดใหญ่ก่อนจะโดนพี่เฟรนด์ มนตรา สาวผมบลอนด์ทองดึงออกมา

โอเคนี่ผมแนะนำครบแล้วใช่มั้ย สำหรับสมาชิกชมรมเจ้าหญิงน่ะ

เป็นชมรมที่ตั้งขึ้นมาโดยมีจุดมุ่งหมายเพื่อ “สร้างความปรองดองในหมู่นักเรียน” คืออันที่จริงสี่สาว(?)พวกนี้เป็นเสมือนไอดอลของโรงเรียนชายล้วนที่นี่เลยล่ะ และมันเป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่ทำให้พวกผู้ชายเกลียดผมหนักมาก

เพราะพวกเธอเอ็นดูผมมากกกกกเลยล่ะ ถึงขั้นรับผมเป็นผู้จัดการชมรมเลยนะ

แต่ผมไม่เคยโดนทำอะไรร้ายแรงนะ พวกพี่ๆเขาแค่หยอกผมนิดหน่อยเอ๊ง (หรอ?)

“เข้าเรื่องๆ งานโอเพ่นเฮ้าส์ของเขตเราจะเริ่มในเดือนหน้า ซึ่งหมายความว่าเรามีเวลาอีกไม่ถึงเดือนในการเตรียมตัว” พี่เฟรนด์นั่งเก้าอี้ประธานเอ่ยถามเป็นการเป็นงาน

“เซนต์ฟรานซิสของเราต้องชนะพวกรอยัลไฮกับเทคนิคสิงหะแน่นอน!” พี่ทรายชูกำปั้นอย่างหมายมั่น

“คราวนี้เราจะทำอะไรดีล่ะ ปีที่แล้วทำโฮสท์คลับไปแล้วนะ ต้องเปลี่ยนแล้วล่ะ” พี่รินเอียงคอกะพริบตาปริบๆ อุ เหมือนสาวน้อยโลลิเลยอ่ะ จะเอาๆๆๆ

“เอาเป็นคอนเสิร์ตดีมั้ยอ่ะ”

“หรือจะคอสเพลย์ดี?”

ผมมองคนสี่คนโต้เถียงกันอย่างดุเดือดก่อนค่อยๆแอบย่องพาตัวอ้วนๆของตัวเองหลบออกมา โชคดีที่ประตูยังเปิดค้างเอาไว้อยู่ ผมเลยแอบหนีออกมาได้สำเร็จ

ฮู่วววว ยังปวดหน่วงๆอยู่เลยแฮะ ไปห้องน้ำหน่อยดีกว่า

ชั้นนี้ไม่มีคนอยู่เลย เพราะมันเป็นห้องที่กำลังปิดปรับปรุงอยู่ แต่ดูเหมือนห้องน้ำยังเปิดอยู่สินะ

ผมเดินเข้าไปในห้องน้ำที่ไฟดวงหนึ่งกะพริบติดๆดับๆ พื้นที่แห้งเหมือนไม่เคยมีใครมาใช้ แต่ที่แปลกคือห้องน้ำกลับสะอาดกว่าที่คิด

แอ๊ด…

ผมผลักประตูเข้าไปในห้องน้ำแบบชักโครกด้วยความเคยชิน เพราะความอัปลักษณ์ของผมทำให้ไม่กล้าใช้โถฉี่ข้างนอกเพราะจะโดนคนแกล้งอยู่เสมอ แล้วอีกอย่างผมค่อนข้างอายกับเกลน้อยของตัวเองที่มันสั้นกุดเหมือนไม่โตทั้งๆที่ผมอุตส่าห์ปั่นมันทุกครั้งที่อ่านมังงะ(รู้ใช่มั้ยว่าแนวไหนน่ะ…)

“แฮกๆ แฮกก อืออ….”

ถอดกางเกงออกไปกองกับพื้น ค่อยๆดันกางเกงในสีขาวสะอาดลงไปที่เข่า ผมหันหน้าเข้าหาโถที่เปิดฝาอยู่ เอามือดันผนังและค่อยๆเริ่มรูดแท่งเนื้อสีเนื้อเบาๆ

ฟึบๆๆๆ

เกลน้อยค่อยพองตัวขึ้นเล็กน้อย ผมหอบหายใจแรง ฮึ่ย ทำไมมันไม่ใหญ่กว่านี้นะ นี่เป็นปมด้อยรองจากเรื่องอ้วนเลยนะ อะ อ๊าาา ใกล้แล้ว อีกนิด….

“ในที่สุดก็เจอแล้ว”

!!!

ผมกรีดร้องแบบไม่มีเสียงเมื่อมี ‘อะไรบางอย่าง’ พุ่งพรวดขึ้นมาจากชักโครก อ๊า ไอ้ตัวสีแดงนี่มันคืออะไรกันเนี่ย ผมมอง “มัน” ค่อยๆโลมเลียแท่งสีเนื้อของตัวเองลงไปเรื่อยๆ ความรู้สึกเสียวซ่านเล่นเอาผมสูดปาก

นี่มัน…อย่าบอกนะว่ามันคือ tentacle มะ ไม่สิ มันเหมือนหนอนตัวอวบใหญ่ๆเส้นผ่านศูนย์กลางราวๆสามนิ้ว มีปุ่มตะปุ่มตะป่ำเต็มไปหมด มีหนวดเส้นเล็กๆขยับไปมาด้วย อาาา หยะ อย่า เข้าตรงนั้นนะ

รูสีชมพูแดงเต้นตุบๆราวกับมีชีวิต เส้นหนวดสีชมพูค่อยๆแหวกทางเข้าไปทีละเล็กทีละน้อย ปลายด้านหนึ่งของมันยังคงดูดแท่งเนื้อของผมอยู่ ในขณะที่ปลายอีกด้านที่แหลมกว่าค่อยๆชำแรกเข้าไปและ

พรวด!

“อ๊าก! อุ๊บ!” ผมเบิกตากว้างเมื่อหนอนยักษ์ทะลวงเข้าสู่ถ้ำอย่างรุนแรง ปากตะโกนร้องด้วยความเจ็บก่อนจะโดนหนอนสีแดงแตกร่างแหจากตัวของมันพุ่งขึ้นมาเข้าปากผมเต็มๆ

น้ำเหนียวๆหวานๆขังอยู่เต็มปากผม ร่างกายที่เต็มไปด้วยเหงื่อค่อยๆโดนร่างแหของมันค่อยๆไล้ไปตามผิว ลอดผ่านชายเสื้อที่เลิกขึ้นและไปหยุดอยู่ที่หน้าอก

“อื้ออออ!” ผมสำลักน้ำที่พ่นเข้ามาพร้อมๆกับหนวดสีชมพูที่ดูดจุกนมสีชมพูของตัวเองอย่างรุนแรง

ปับๆๆๆๆๆ

ด้านล่างยังทำหน้าที่ของมัน ไถตัวเองเข้าออกรูที่ถูกขยายกว้างอย่างรวดเร็ว ดีไม่ดีอาจจะเร็วกว่าจังหวะที่คนปกติทำซะอีก

“อะ อา อือออ” จังหวะที่ถูกเร่งสูงขึ้นทำให้ผมเหลือกตา ช่วงล่างรู้สึกคับไปหมด เจ้าหนอนที่เล่นกับปากของผมก็เอาแต่ดุนลิ้นผมไปมาไม่หยุด จนเผลอแลบลิ้นไปแตะ

หวาน….ผมชอบรสหวานมาก

แผล่บๆๆ กระดกลิ้นต่อต้านกับหนวดนับสิบ…หรืออาจจะร้อย…ที่อยู่ในโพรงปาก เสียงน้ำลายดังแจ๊ะๆสลับกับเสียงน้ำจากเบื้องล่างที่ไหลย้อยลงไปที่พื้น สติผมเริ่มเรือนลางลงไปทุกที

“เริ่มการฝังตัว โค้ดเนม เรด”

เสียงดังขึ้นในหัวผม พร้อมกับสติที่ค่อยๆเลือนรางลงเรื่อยๆ

สวบๆๆๆๆ

เจ้าหนอนยักษ์ค่อยๆถอยตัวออกจากปากร่างอวบอ้วน ไถลตัวลงไปรวมอยู่ที่รูแดงกล่ำเบื้องล่าง

มันค่อยๆยัดตัวเองเข้าไปในรูทวาร แทรกเข้าไปในช่องท้องของเด็กชายจนมองไม่เห็นตัวสีแดงๆของมันอีก ทิ้งเด็กชายร่างอ้วนให้ทิ้งตัวลงกับพื้นอย่างอ่อนแรง

“การฝังตัวสำเร็จ เริ่มขั้น transformation stage”

ตัวมันผุดออกมาอีกรอบพร้อมกับเอาปลายด้านที่มีรูสวมเข้าไปที่อวัยวะเพศอันจิ๋วจนสุด พร้อมกับปล่อยสารบางอย่างออกมา เกิดการเปลี่ยนแปลงที่น่าตกใจกับแท่งเนื้อนั้น

“จากความทรงจำ ทำการส่งตัวกลับไปที่ที่ปลอดภัยที่สุด”

แสงสีแดงสว่างขึ้นบนพื้น ร่างของเด็กชายค่อยๆเลือนหายไปจากห้องน้ำอย่างเงียบเชียบ

ในอีกด้านหนึ่ง เสียงราวกับแก้วแตกปลุกให้ใครบางคนตื่นขึ้น

เพล้ง!

“หืม? เริ่มแล้วเหรอ” บุคคลผู้หนึ่งลืมตาขึ้น มองลูกแก้วห้าลูกที่วางอยู่กึ่งกลางห้อง ลูกแก้วลูกสีแดงปริเล็กน้อยก่อนจะแตกเป็นเสี่ยงๆ

“เธอาธิสเดินหมากแล้วสินะ หึหึ” อีกผู้หนึ่งหัวเราะชั่วร้าย

“คราวนี้มาไม้ไหนกันนะ” เสียงหญิงสาวกรีดร้องเสียงแหลม คนที่เพิ่งจะลืมตาขึ้นมองลูกแก้วที่แตกไปนิ่งๆ

ทุกอย่างกำลังเริ่มขึ้น

To Be Continued

---

เรื่องนี้เอาลงเด็กดีไม่ได้จริงๆ มันเรทหนักมากตั้งแต่ตอนแรกเลย ไว้มาลงตอนต่อไปภายในวันสองวันนี้ล่ะค่ะ

บอกไว้ก่อนเรื่องนี้เป็นแนวฮีโร่ อารมณแบบพวกขบวนการห้าสีปราบเหล่าร้ายยยย

Crystalsphere

#1 Shoujo คือประเภทหนึ่งของมังงะ เน้นเจาะตลาดกลุ่มวัยรุ่นสาวๆ ส่วนใหญ่เนื้อหาจะเป็นแนวรัก หรือเป็นแนวใสๆ ลายเส้นตัวพระเอกนางเอกจะสวยงามมาก

#2 Tentacle คือ หนวดวิตถารที่เป็นที่ชื่นชอบของคนอ่านคนดูเป็นอย่างมาก มักปรากฏในแนวเกมออนไลน์หรือแนวแฟนตาซี ถือเป็น Genre หนึ่งที่มังงะหรือโดจินแนว Hentai ฮิตมาก

คำอธิบายมั่วๆโดยเราเอง 😀

เรื่องนี้ไม่แนะนำให้หนุ่มสาวใสๆอ่านนะ ต้องเป็นผู้ผ่านโลกมาพอสมควร 55555