Demon lord’s babysitter บทที่ 1

อือออ….เย็นสบายดีจัง

W%%&&*^YRNTSC!!!!!

ขอนอนอีกนิดเถอะน่าาาา ผมคิดในใจพลางพลิกตัวไปอีกด้าน เช้าวันอาทิตย์นี่มันสุดยอดดดดด

“ตื่นได้แล้วนังหนู!!!!”

ซ่าาาา!

“อร๊ายยยย!” ผมกระเด้งตัวขึ้นมาจากที่นอน ใครกันใจร้ายใจดำ ปลุกคนนอนด้วยน้ำเย็นเจี๊ยบกันฟะ!

“เลิกนอนได้แล้ว อีกเดี๋ยวก็จะเข้าเมืองหลวงแล้ว รีบๆลงไปหานายหญิงได้แล้ว!”

“หะ” นี่มันอะไรกัน ผมไม่ได้อยู่ในห้องนอนตัวเองหรอกหรอ

ก้มมองตัวเอง นี่มันบ้าไรเนี่ย ชีวิตของนายทาคิดะ เข้าห้องน้ำก็โดนมีดแทง ตายไปเกิดใหม่ยังโดนคนกดขี่ขมเหงขนาดนี้ แล้วดูร่างใหม่ผมสิ….

ปกติแล้วตามนิยายแนวเกิดใหม่น่ะ ตัวเอกจะต้องได้รับพลังพิเศษมะ แล้วก็จะมีความหน้าตาดีผิดมนุษย์มนา แต่นี่มัน…

ไอ้เด็กผอมกะหร่องผิวดำปิ๊ดปี๋นี่คือใครกัน?

“กลายเป็นผู้หญิงทั้งที ขอสวยๆ โมเอะๆ ไม่ได้รึไง” ความฝันของตาลุงคนนี้แค่อยากคบกับเด็กสาวมัธยมซักคนแค่นั้นเอง ฮือออออ

ครึกๆๆๆๆๆ

“นี่! จะรีบออกมาเร็วๆมั้ยฮะ! นายหญิงรอแกอยู่นะนังทาส!” เสียงกระโชกโฮกฮากมาพร้อมกับมือใหญ่มากระชากตัวผมจนปลิว

รู้สึกแป๊บเดียวก็โดนน้ำอีกโครมใหญ่เทลงตัว มีแสงวิบๆวับๆลายตาไปหมด ผมที่ยาวปรกหน้าปรกตาถูกหั่นจนสั้นกุด พร้อมกับชุดเดรสสีชมพูถูกสวมลงมา

“ยัยหนูดาร์คเอลฟ์ ทำตัวดีๆล่ะ ข้าฝังเวทย์คำสาปเอาไว้ ถ้าเกิดเจ้าคิดทำอะไรนอกเหนือคำสั่งขึ้นมา….ผลของมันน่าดูเชียวล่ะ ฮิฮิ”

แล้วยายป้านี่มันใครกันวะเนี่ย อย่างกับแม่มดตะวันตกใน Howl’s Moving Castle เลย

“เอ่อ หนูขอถามได้มั้ยคะ” ผมยกมือขึ้นช้าๆ อื้อหือ คิ้วที่ยายป้านี่ยักคิ้วขึ้นย่นเป็นชั้นๆเลย อ้าก อาหารเย็นผม

“เรากำลังจะไปไหนกันหรอคะ”

“หึ” ยายป้ายกยิ้มแสยะ “ช่างเป็นคำถามที่ไม่เลวเลยนะ” นางยกบ้องยาสูบขึ้น

“เรากำลังจะไป…ซีกเนน (Segnen) เมืองหลวงของนครแห่งความสิ้นหวังยังไงล่ะ”

*Howl’s Moving Castle ภาพยนตร์ของสตูดิโอ Glibli https://th.wikipedia.org/wiki/ฮะอุรุ_โนะ_ยุโงะกุชิโระ

**Segnen (German) = Bless


เมืองหลวงของที่นี่ใหญ่มากกกกกกกกกก

เสียอย่างเดียวตรงที่อึมทึมไปหน่อย ดูมีออร่าชั่วร้ายออกมาอยู่เนืองๆ แต่ดูจากสีหน้าผู้คน…เอ่อ ส่วนใหญ่(ทั้งหมด)ดูเหมือนจะไม่ใช่คนแน่ๆอ่ะ ซ้ายมือเป็นปีศาจตัวใหญ่ที่มีหนามแหลมเต็มตัว อีกด้านเป็นนางไม้หุ่น…เอิ่ม

“ยัยหนู ทำตัวดีๆหน่อยสิ ไปมองแม่นั่นทำไม พวกนั้นก็แค่โสเภณีราคาถูกเท่านั้นแหละ หึ!”ยายป้า ไม่สิ คุณแม่มดภูตพรายพูดดึงสายตาผมกลับมา แน่นอนว่าระหว่างเดินทางมาผมนั่งอยู่ในรถม้าคันงามนี้ได้เพราะความกล้าของตัวเองแท้ๆ ด้วยความที่ชาติที่แล้วตัวเองอ้วนมากถึงมากที่สุด ผมเลยไม่แสดงท่าทีรังเกียจนางเหมือนทาสคนอื่นๆอ่ะนะก็แหม พุงขุ่นแม่นางนิ่มจะตายไป ซบหลับมาหลายรอบล่ะ

“นายหญิง ไอนั่นคืออะไรหรอคะ” กะพริบตาปริบๆก่อนจะชี้ไปที่เสาสูงๆที่เห็นอยู่ไกลลิบ คือมันสะดุดตามาก เสาสีขาวงาช้างโดดๆขึ้นมาอยู่ต้นเดียวในเมือง

“บาปของชนชั้นสูงน่ะสิ”บาปหรอ?

“เรื่องนี้เดี๋ยวเจ้าเข้าไปในวังก็รู้เองนั่นแหละยัยหนู จริงสิ…ยื่นมือมานี่” ผมมองนิ้วเหี่ยวย่นที่มีเล็บยาวเกิน 3 นิ้วแน่ๆยื่นมาตรงหน้าผม คว้าแขนเล็กๆของผมติดมือนั่นไป

อ๊ากกกกกกกกกก เจ็บว้อย กรีดมาได้เล็บเนี่ยยยย

“เวลาจะติดต่อข้าก็เรียกนามของข้า มอร์เกียน่า เคี๊ยกๆๆๆ เป็นเพราะข้าถูกใจเจ้าหรอกนะยัยหนู” แม่มดใจร้าย(?) หัวเราะเสียงแหลมพลางเอื้อมมือไปหยิบกระบอกยาสูบมาสูบ แค่กๆ พ่นควันใส่ผมทำไมเนี่ย!

เอี๊ยดด!!!!

“ถึงซะล่ะ เอ้า รีบลงไปได้แล้ว!!” เอาพุงนิ่มๆมาดันผมลงเฉย ยัยแม่มดไบโพล่าร์นี่!


“นี่หรอของกำนัลครั้งนี้น่ะ มอร์เกียน่า”

ว้าวเยี่ยมเลย (เบะปาก) นี่ชีวิตผม ตรงหน้าคือจักรพรรดิปีศาจ จูเลียส ไม่อยากพูดก็ต้องพูด แต่แหมมมมม นั่นอะไร ก้อนๆสีแทนตรงหน้าท้องอ่ะ แล้วไหนจะการแต่งตัวอีก เสื้อบ้านไหนเขาออกแบบให้เปิดอกแน่นๆ เปิดซิกแพค….เปิดพุง! แถมพอเลื่อนลงต่ำ…กางเกงฟิตเข้ารูปผ้ามันเลื่อมนั่นมันอะไรกัน…

“หืม? เจ้ามองอะไรข้างั้นหรือ เด็กน้อยดาร์คเอลฟ์?” ผู้เป็นเจ้าเหนือหัวยิงฟันจนเห็นเขี้ยวโผล่พ้นมุมปาก

“เปล่าเจ้าค่ะ แค่…คิดว่าท่านไม่หนาวหรอเจ้าคะ” เผลอหลุดปากพูดความในใจออกไป

กริบ กริบเลย

สตั๊นกันหมดตั้งแต่ตัวคนที่นั่งบนบัลลังก์ แม่มดที่ยืนพัดอยู่ข้างๆยังเผลอทำพัดตก ยังไม่นับพวกทหารที่ยืนนิ่งมาตลอดยังทำหน้าแปลกประหลาดออกมา

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า! เพิ่งเคยมีคนพูดกับข้าแบบนี้เป็นครั้งแรกเลยนะ เจ้าหนูดาร์คเอลฟ์” เสียงหัวเราะลั่นท้องพระโรง “หึหึ ขอบใจมากมอร์เกียน่า ของกำนัลเจ้าไม่เลวเลย ฟาซิส ตบรางวัล”

“ฮึ! ข้าไม่เอารางวัลหรอก ยังไงมันก็เป็นสัญญาที่ข้าเคยให้กับท่านเมื่อนานมาแล้วนิ ของเก่าน่ะไม่รู้เอาไปโยนทิ้งที่ไหนแล้วล่ะ” เอ่อ โยนทิ้งอะไร๊

“ก็ยัยหนูคนที่แล้วทำตัวน่ารำคาญนี่นา มอร์ ส่วนเรื่องที่ตอนนี้นางอยู่ไหนน่ะหรือ หึหึหึ…” หน้าชั่วร้ายอย่างนั้น ผมจะปิดหูตัวเองละกันนะ

“มาพายัยหนู…จริงสิ เธอชื่ออะไรงั้นหรอ”

ผมเงยหน้าขึ้นสบตากับดวงตาสีม่วงเป็นประกาย ส่ายหน้าให้จนคนคนนั้นประหลาดใจ จักรพรรดิปีศาจหัวเราะเบาๆ แล้วเอ่ยพร้อมรอยยิ้ม

“ไรน์ (Rein) ต่อไปเจ้าคือสมบัติของข้า จูเลียสผู้นี้”


Reincarnations in h game intro

บทนำ:รู้ตัวอีกก็กลายเป็นสาวใหญ่ไปซะแล้ว!

อืม…ก็ตามอย่างที่ชื่อบทบอกครับ

ผมนั่งหน้าเอ๋ออยู่บนเตียงสีชมพูหวานแหวว คิดทบทวนสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อ 5 นาทีที่แล้ว เด็กชายวัยกลัดมันย่างเข้า 18 อย่างผมที่ควรจะส่องสาว ติดเกมส์ นั่งดูหนังสือโป๊ กลับโดนคนบ้าที่บุกเข้ามาทำร้ายนักเรียนในโรงเรียนฆ่าปาดคอซะนี่ เห้อ…มังงะเล่มล่าสุดที่เพิ่งออกมายังไม่ได้สอยมาเลย

รู้ตัวอีกทีก็รู้สึกตัวหวิวๆ แล้วก็ตื่นขึ้นมาล่ะ

แถมไม่ใช่ร่างเดิมด้วยสิ นี่มันพล็อตนิยายซ้ำซากประเภทผู้กล้าข้ามเพศเรอะ

“เอ้อ…ไปอาบน้ำดีกว่า” ผมบุกจากเตียง แต่กลับต้องผงะจนหงายหลังล้มลงเตียงอีกรอบเพราะไอ้เจ้าหน้าจอสีชมพูโปร่งใสที่ปรากฏขึ้นมาตรงหน้า

[ยินดีต้อนรับเข้าสู่เกม คุณริโนะ

*คำแนะนำเกม*

1.เกมนี้เป็นเกมประเภทเลือกคำตอบเป็นตัวเลือก คุณจะไม่สามารถย้อนกลับมาเลือกอีกคำตอบหนึ่งได้ เว้นแต่จะใช้ไอเทมพิเศษ

2.ค่าสเตตัสต่างๆจะได้จากการทำอีเวนท์ของคุณ และสามารถลดลงได้ ค่าความสัมพันธ์กับตัวละครก็เช่นกัน

3.หลอด HP บ่งบอกถึงค่าพลังชีวิตของคุณ ถ้าหากลดลงตำ่กว่า20% จะเกิดภาวะฉุกเฉิน โปรดรักษาระดับเอาไว้

4.ไอเทมสวมใส่จะสามารถดูข้อมูลได้ที่หน้าต่างเมนู หัวข้อสมุดไอเทม

5.เรียกหน้าต่างขึ้นมาโดยนึกคำว่า “เมนูเกม” และใช้คำสั่งความคิดในการสั่งการ

ขอให้สนุกกับการเล่นค่ะ]

 

นี่มัน…เกม ประเด็นคือมันรู้ชื่อผมด้วยแฮะ

ว่าแล้วก็ลองสำรวจหน้าต่างซะหน่อย หน้าหลักเป็นรูปดิสเพลย์แสดงใบหน้าของหญิงสาวผมสีดำขลับ เขียนข้อมูลไว้ยาวเป็นพรืด อ๊ะ เครื่องหมายตัว I อย่างนี้ จิ้มเลย

อาคาเบะ ริโนะ อายุ 32

สมาชิกครอบครัว พี่ชาย “อาคาเบะ ฮายาโตะ” พ่อ “อาคาเบะ โทมุระ”

อาชีพ ครูสุขศึกษาและพลศึกษา รร.มัธยม XX

ก็อกๆๆๆๆ

“ริโนะ ตื่นรึยังงง”

อะ นั่นต้องเป็นพี่ชายผมแน่เลย เอาไงดีล่ะ

“ตะ ตื่นแล้วค…ค่ะ พี่”

“ขอพี่เข้าไปนะ” ประตูเปิดออกพร้อมกับร่างของผู้ชายที่ออร่าแผ่พุ่งออกมาอย่างชัดเจน หูววหนักมาก อิจโว้ย ทำไมคนเราถึงต้องตัวสูงหุ่นดีขนาดเน้~~

“ริโนะ ยังไม่อาบน้ำอีกเหรอ แปลกจังนะ” พี่ชายหนุ่มใหญ่จ้องมองผมในชุดนอนสีชมพูบางๆ (คือไม่เข้าใจ เกมนี้เป็นอะไรกับสีชมพูหนักหนาหว่า)

“พอดีเมื่อคืนนอนดึกไปหน่อยน่ะค่ะ จะไปเดี๋ยวนี้ค่ะ” รีบไปอาบน้ำดีกว่าาา

“เดี๋ยวก่อน หยุดเลย เราน่ะอาบน้ำไม่สะอาด มานี่” คุณพี่ฮายาโตะไม่พูดพล่ามทำเพลง ถอดเสื้อเชื้ตเรียบกริบพับวางเอาไว้ แล้วถอดกางเกงตาม…เดี๋ยวๆๆๆๆคุณพี่จะทำอะไรน่ะ!

Q:คุณพี่ชายจะช่วยคุณอาบน้ำ คุณจะทำยังไง?

>>ยินยอม

ไม่ยินยอม

อมกกกก อิช้อยพวกนี้คืออะไรกันนนนนน

ไม่ยินยอมสิ! เกรงใจอดีตหนอนน้อยผมด้วย

ว่าแต่มันจะเปลี่ยนตัวเลือกยังไงอ่ะ กลอกตาหรอ เดี๋ยวนะ ตัวเลขที่กะพริบอยู่ตรงมุมล่างนั่นคืออะไรน่ะ

ผมเพิ่งสังเกตว่ารอบตัวคล้ายกับจะหยุดเวลาไปชั่วขณะ ภาพพี่ชายที่ยืนทำหน้าจริงจังอยู่ตรงหน้า โดนตัวเลขที่กำลังลดลงเรื่อยๆบัง นั่นคือกำหนดเวลาสินะ ใช่มั้ยยย

3..2..1…[ยินดีด้วยค่ะ ท่านเลือก ยินยอม ทำการประมวลผล….]

วูบบบบ

“ริโนะ ยกแขนขึ้น” เสียงทุ้มของคนตรงหน้าดึงสติผมกลับมา ผมเผลอยกแขนขึ้นไปตามสัญชาตญาณ มือใหญ่จับเข้าที่ชายกระโปรงชุดนอนแล้วก็…..ถลกมันขึ้น

“เฮือกก! พี่ทำอะไรน่ะคะ” ผมสะดุ้งสุดตัว แต่พอเงยหน้าขึ้นสบตากับพี่ชายแล้ว ความรู้สึกบางอย่างก็เกิดขึ้นในใจ

[ยินดีด้วยค่ะ คุณได้รับทักษะติดตัว Submissive lv.1]

“ริโนะ อย่าโวยวาย มานี่เร็ว” พี่ชายลากตัวผมเข้าห้องน้ำไปด้วยความรวดเร็ว

ตอนนี้ตัวผมยืนเปลือยเปล่าอยู่ต่อหน้าผู้ชายที่เพิ่งเคยเห็นหน้า เจอดวงตาคมคู่นั้นแล้วรู้สึกร้อนวูบวาบบอกไม่ถูก อาาาา ทำไมจู่ๆก็รู้สึกเปียกชื้นตรงนั้นกันล่ะ

“มานั่งนี่” พี่ฮายาโตะออกแรงกระชากผมลงมานั่งพื้น จัดแจงใส่หมวกคลุมผมให้แล้วเอื้อมมือไปเปิดฝักบัว น้ำอุ่นกำลังดีไหลลงร่องอกของผม

หมับ

“อะ อือ…” ผมกลั้นเสียงครางเมื่อโดนฝ่ามือร้อนปาดสบู่ไปตามตัว พี่ชายมายืนคร่อมหลังผมตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ เต้านมถูกคลึงจนหัวนมสีชมพูตั้งชูชัน แว่วเสียงพี่ชายกระซิบที่ข้างหู “ไวเหมือนเดิมเลยนะ”

นิ้วไล้วนรอบสะดือก่อนจะลงไปส่วนล่าง นิ้ว 2 นิ้วแยงลงไปหยอกล้อกับเม็ดสีชมพูตรงปากเข้า ผมหลุดเสียงร้องออกมา “อ๊าาาา! อะ อะ”

“ช่างเป็นรูที่ซุกซนเหลือเกินนะ” นิ้วยาวๆแทรกผ่านทางเข้าเข้าไป

“ฮื้ออออออออ” ผมเผลอแอ่นตัวโค้งขึ้น รูที่มีนิ้วคาอยู่ขมิบถี่ๆ

[ยินดีด้วยค่ะ คุณได้รับทักษะ “ขมิบรู” Lv.1]

ว้อย! ทักษะบ้าอะไรวะ

“ร้องออกมาดังๆสิ ริโนะ” ลมหายใจร้อนๆกระทบที่ใบหู หืยยยย นั่นมันจุดอ่อนของผมเลยนะ!

สวบๆๆๆ

นิ้วเพิ่มเป็นสอง…สาม ซอยเข้าออกเป็นจังหวะ มืออีกข้างหยอกล้อกับหัวนมสีชมพูจนมันชูชัน ลิ้นสากเลียใบหูจนสยิว ผมหอบหายใจแรง อา….นี่มัน….เพิ่งรู้ว่าผู้หญิงมีจุดอ่อนหลายจุดขนาดนี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Demon lord’s babysitter:prologue

โอคิฮาว่า ทาคิดะ เป็นชายหนุ่ม…เรียกอย่างนั้นคงไม่ถูก ผู้ชายพุงพลุ้ย หัวล้าน หน้าตาอย่างเขาถูกเรียกว่า “ตาลุงโรคจิต” ซะมากกว่า

“แฮ่ก……..แฮ่กๆ”

แรงสั่นสะเทือนจากห้องข้างๆทำให้เหงื่อแตกพลั่กทั่วหน้าอูมๆ ชายวัยสี่สิบปลายๆนั่งตัวเกร็งไม่ขยับเขยื้อน เสียงกระแทกรุนแรงจากผนังห้องน้ำด้านข้างตน

“อ่าห์ ซี๊ดดดดด”

“อ้าาาา แรงๆ แรงอีก”

ทาคิดะกลืนน้ำลายเหนียวของตัวเอง จ้องมองคนสองคนมีอะไรกันผ่านรูที่ไม่ใหญ่มาก ช่วงล่างตัวเองเริ่มพองจนเป่งพอได้ดูหนังสดตรงหน้า

“อูยยยยยย” ชั่วชีวิตนี้ไม่คิดว่าจะได้มาทำอะไรแบบนี้ ชักว่าวในห้องน้ำสาธารณะเนี่ยนะ ทาคิดะสบถในใจ

“เห้ย ไอ้เชี่ย! มึง!!”

ตึงงงงง!!!

เสียงถีบประตูห้องน้ำข้างๆทำเอาทาคิดะสะดุ้งโหยง รีบยัดอาวุธตัวเองใส่กางเกง สองคนที่กำลังเข้าด้ายเข้าเข็มรีบผละออกจากกัน เบื้องหน้ามีชายตัวหนาบึกบึนยืนจังก้าอยู่

“อีนังร่าน!! กล้าดียังไงมาสวมเขาข้าวะ! ส่วนมึง มึงไม่ได้ตายดีแน่ ไอ้เวรเอ๊ย!”

พลั่ก!กรี๊ด!

ทาคิดะเผลอตกใจจนล้มตึง และด้วยน้ำหนักไม่ใช่น้อยๆ ทำให้อีกฝ่ายตวัดสายตามองลอดรูนั้นมา

“ใครวะ!”

เปรี้ยง!

ชายโฉดถีบผนังจนล้มครืน เขาผละจากซากสองคู่ชู้มาทางทาคิดะที่นั่งจุ้มปุ้ก กระชากคอเสื้อยับยู่ยี่ขึ้นมาอย่างแรง

“ผะๆๆๆ ผมแค่…ผ่านมา…คะคะคะ….ครั..”

“ไอ้แก่! มึงดูแฟน…อดีตแฟนข้าเปลือย เอาหมัดไปกินให้สำนึกซักหมัดสองหมัดเถอะ!”

ผัวะ! ผัวะ!

อั่กกกก ซวยอะไรเบอร์นี้วะ แค่ปวดฉี่แล้วมาเข้าห้องน้ำเองนะเห้ย

ทาคิดะโดนต่อยจนหน้าเขียว และหงายท้องลงไปกับพื้นอย่างเอน็จอนาถ

“เหอะ! ถือซะว่าแกซวยละกันนะ” แสงสะท้อนของปลายมีดพกเป็นสิ่งสุดท้ายที่ทาคิดะเห็นชัด

ฉัวะ!
เราตายแล้วสินะ

รู้สึกร่างกายเบาๆเหมือนลอยได้เลยแฮะ

“เน่ๆ เจ้าวิญญาณดวงนั้นน่ะ”

เสียงเล็กๆดังขึ้นจากด้านบน อันที่จริงทาคิดะก็ไม่รู้หรอกว่าด้านบนมันคือด้านไหน แต่จู่ๆความมืดมันก็คล้ายจะจางหายไป

“ทำไมสีดวงวิญญาณของเจ้ามันแปลกๆล่ะ มันใสเหมือนแก้วเลย ไม่ๆ ว้าว สีดำข้างในนั่นคืออะไรนะ อยากลองจับจัง ฮิฮิ”

“ท่านพญายมขอรับ กระผมว่าเราควรพิพากษาเขาก่อนนะขอรับ”

ตรงหน้าของทาคิดะคือร่างในชุดสีดำกับสีทอง มองเห็นใบหน้าไม่ชัด คล้ายกับมียางลบมาลบใบหน้าพวกเขาทิ้งไป

“อะแฮ่ม เอาล่ะเจ้ามนุษย์ เจ้าตายแล้ว และข้ากำลังจะพิพากษาโทษของเจ้า”

หะ หืม อันนี้เขารู้ ว่าแต่ทำไมคุณ….

“ทำไมคุณต้องสวมแว่นตากันแดดด้วยอ่ะ” ทาคิดะเผลอหลุดปากพูดออกไปจนได้

“เพราะข้ามองในที่สว่างไม่ได้น่ะสิ…เดี๋ยวสิ ทำไมเจ้าถึงมองเห็นข้าได้ล่ะ?!” คนที่นอนนอืดอยู่กับที่นั่งกระเด้งตัวมาจ้องวิญญาณหัวล้านตรงหน้าเขม็ง ชายคนที่ใส่ชุดสีทองอร่ามข้างๆก็เหลือบตามองแวบหนึ่งก่อนจะพลิกสมุดในมืออย่างรวดเร็ว

“โอคิฮาว่า ทาคิดะ อายุ 46 อาชีพพนักงานกินเงินเดือนธรรมดา โสด ตายเพราะโดนรถชน หืม?”

ระ รถชนงั้นหรอ?? เขาตายเพราะถูกมีดปาดคอต่างหากล่ะ ทาคิดะปาดเหงื่อ(คิดไปเอง)

“วิญญาณดวงนี้เกิดความผิดพลาดในการส่งตัวขอรับ เขายังไม่ถึงที่ตาย…”

“แต่มันเห็นข้าด้วยอ้า! แบบนี้เจ้าพวกตัวขาวกับตัวดำต้องมาแย่งเขาแน่เลย!” เด็กน้อยใส่แว่นตาดำหันขวับ สะบัดมือปัดเอาร่างของวิญญาณกลมๆลอยมาติดมือ

“ท่านจะทำอะไรนะขอรับ” คนสนิทลอบเอามือกุมขมับเมื่อเห็นว่า ‘นายเหนือ’ กำลังทำอะไรแปลกๆ

“หุหุหุหุหุ แค่มี ‘ร่าง’ ที่โลกนั้นกำลังรีเควสท์ดวงวิญญาณไปใส่น่ะสิ” มือป้อมๆจับดวงแสงสีดำยัดเข้าไปในช่องเล็กๆที่เปิดออก “ข้าก็แค่ตอบรับคำขอเท่านั้นเอ๊ง!!”

To Be Continued

 

Fatty Ranger หมูอ้วนพิทักษ์โลก บทที่ 3

หนืดดดด

เมือกหนืดๆเปรอะเปื้อนเต็มแขนของผมหลังจากดึงมันออก แหยะ

“ตรวจดีเอ็นเอเรียบร้อยค่ะ เดี๋ยวพิจิต้าจะพาคุณเกลไปฝึกซ้อมนะคะ”

ฝึกซ้อมหรอ จะให้ผมซึ่งไม่เคยคิดจะออกกำลังกายเลยไปต่อสู้นี่….เฮ้อออ

“โอ้! มาแล้วๆ ท่านเรดของเรา”

เสียงโหวกเหวกดังขึ้นปลายทาง ผมเงยหน้ามองตาลุงกล้ามใหญ่หนวดเฟิ้มยืนเบ่งกล้ามฉีกยิ้มเห็นฟันขาวจ๊วะ

“นี่คือครูฝึกการต่อสู้ มาสเตอร์ดรากอน เป็นสายพันธุ์ที่พวกคุณเรียกกันว่ามังกรค่ะ”

“โฮ่ๆๆๆๆ เจ้าตัวแก้มยุ้ยน่ารักน่าเอ็นดู เจ้านี่เหมือนเหลนของข้าเลย โฮ่ๆๆๆ”

อะ โอ๊ยยย เจ็บบบบบย ดึงแก้มแรงไปแล้วว

“ใจเย็นค่ะมาสเตอร์ คุณเกลค่อนข้างจะบอบบาง แล้วก็ผิวนั่นท่านเธอาธิสเพิ่งจะชำระล้างมา…”

“มิน่าล่ะ เนียนนุ่มเหมือนก้นเด็กเลย” หนึบๆ ตาลุงกล้ามเปลี่ยนจากดึงแก้มเป็นนวดแก้มผมแทน อูย เบาๆครับ

“วันนี้มาสเตอร์ดราก้อนจะฝึกการต่อสู้ขั้นพื้นฐานก่อนนะคะ แล้วจากนั้นอีกชั่วโมงจะเป็นการฝึกแปลงร่างโดยคุณอิกไนท์ และสุดท้ายเป็นการฝึกแบบซิมูเลเตอร์ พิจิต้าขอตัวก่อนนะคะ”

เธอไปแล้ว ทิ้งผมให้อยู่กับชายร่างใหญ่สองต่อสอง

กร๊อบ

“เอาล่ะ….มาเริ่มกัน รับรองว่ามันจะต้องสนุก”

เอ่อ ลาล่ะครับทุกคน

 

 

 

Rin part

สวัสดี ฉันชื่อริน ความจริงคือนายกรินทร์

ทุกคนอาจจะจำฉันไม่ได้ ฉันคือหญิงสาว(?)ที่หน้าตาราวกับตุ๊กตาพอร์ซเลนยุโรป เส้นผมสีบลอนด์ขาวหยิกยาวเป็นลอนๆ ผิวขาวดุจน้ำนม แก้มมีเลือดฝาด แล้วดวงตาสีเขียวกลมโต

“คุณหนูคะ ชานมค่ะ”

แม่บ้านยกแก้วใส่ชานมมาให้ ฉันยกมันขึ้นมาจิบเล็กน้อย ดวงตาหลุบลง

เมื่อวานเกลลี่หายไปไหนกัน

ฉันเห็นที่เกลลี่แอบย่องออกไป แต่ว่าจะปล่อยไว้สักพักแล้วค่อยไปตาม ปรากฏว่าหมูน้อยกลับหายตัวไป

ฉันรีบสั่งระดมคนตามหาทันที เช่นเดียวกับอีกสามคนที่เหลือ คิดว่าพวกเราชมรมเจ้าหญิงธรรมดางั้นหรอ?

ฉันเป็นลูกสาว(ชาย)ของทูต ในขณะที่อีกสามคนไม่เป็นลูกประธานบริษัทเครือใหญ่ เจ้าของโรงพยาบาล ก็….มาเฟีย

แต่สุดท้ายสายสืบทุกคนกลับรายงานว่าหมูน้อยของฉันดันไปปรากฏตัวอยู่ที่บ้านสบายใจเฉิบ แถมพอวันต่อมากลับพุ่งพรวดออกจากบ้านทั้งๆที่ปกติไม่เคยก้าวออกจากห้องด้วยซ้ำ ด้วยความสงสัยฉันเลยสะกดรอยตามไป

อ้อ….ต้องกันอีกสามคนเอาไว้ด้วย ให้รู้ไม่ได้เด็ดขาด

ฉันมองเกลลี่เดินเข้าพุ่มไม้ไปก่อนจะออกจากที่ซ่อน เรื่องนี้ดูไม่ชอบมาพากลแล้วสิ

แซ่กๆ

เสียงอะไรน่ะ!

พอหันไปมองก็เจอแต่พุ่มไม้ แต่รู้สึกเหมือนอะไรแปลกไป…

รากไม้อันนั้นโผล่มาตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?

เจอแล้วๆ ผู้พิทักษ์แห่งข้า

ฉันรีบกระโจนหลบรากไม้แปลกๆนั่น แต่ดูเหมือนไร้ประโยชน์ บ้าเอ๊ย! มันล็อกขาฉันเอาไว้!!

ฉันมองรากไม้ที่ล็อคแขนและขาเอาไว้ พยายามดิ้นให้หลุด ก่อนจะเบิกตามองบางอย่างที่คลานเข้ามาอย่างเชื่องช้า

หนอน…ไม่ๆ มันคล้ายกับไส้เดือนสีเขียวอ่อน มีลายพันอยู่รอบๆ ไอ้หนอนนั่นคลานขึ้นมาบนขาฉัน ไล่มาจนถึงขาอ่อน….เชี่ย!

“เริ่มทำการฝังตัว โค้ดเนม กรีน”

“!!!!” ร่างหนอนที่ดูไม่มีอะไรกลับแตกกิ่งออกแล้วแนบตัวมันนาบไปกับกางเกงใน สัมผัสที่ชื้นแฉะทำให้น้องชายในกางเกงในเริ่มตื่นตัว

“อาา….แฮ่กกก เกล…” จู่ๆภาพเจ้าเด็กอ้วนก็ปรากฏขึ้นมา

หนอนเขียวค่อยๆแทรกตัวผ่านร่องของกางเกงในเข้าไป ร่างแหมันโอบล้อมพวงไข่แฝดที่อยู่ภายใน ในขณะที่ตัวมันพยายามที่จะยัดตัวเองลงส่วนปลายแก่นกายนั่น

“อึก….อย่านะ มันเจ็บ อย่าลงไป…อ๊า!!”

“การฝังตัวสำเร็จ เริ่มขั้น transformation stage”

เสียงดังขึ้นในหัว ก่อนที่ความรู้สึกเจ็บแปล๊บจะเรียกสติให้ตื่นขึ้น

“อา…นี่มันอะไรกัน” รากไม้คลายตัวแล้ว

ฉันถลกกระโปรงลูกไม้ขึ้นมาดู บางอย่างสีเขียวเรืองแสงโผล่พ้นขอบกางเกางในตัวเองออกมา อย่าบอกนะว่า…

“สวัสดีค่ะคุณกรีน ดูถ้าคุณจะมีเรื่องสงสัยเยอะเลยนะคะ”

ฉันสะดุ้งเฮือก มองเด็กสาวในชุดกาวน์ ข้างๆกันเป็นลูกตาบินได้ตัวสีเขียวที่บินเร็วจี๋พุ่งเข้าหน้าฉันเต็มๆ

“แง้ๆๆๆ สไปรัลคิดถึงกรีนที่สุดเลยย”

ฮะ?!

“ใจเย็นๆค่ะสไปรัล แล้วก็คุณวู้ด…ไม่ควรทำอย่างนั้นนะคะ” เด็กสาวดึงเจ้าลูกตาออกก่อนจะก้มหน้าลงมามองอวัยวะเพศของฉัน เดี๋ยวนะ

เฮ่ย! แม่เจ้า รินน้อยลูกแม่(พ่อ) ทำไมลูกกระดกขึ้นลงแถมงอได้ด้วยล่ะ?!

แล้วทำไมลูกกลายพันธุ์เป็นแท่งสีเขียวมีหนามได้(วะ!!)

“เชิญทางนี้ค่ะ คงต้องอธิบายกันยาว แต่คุณเรด…คุณเกลก็อยู่ด้านในค่ะ”

ฉันมองเด็กสาวตรงหน้าอย่างไม่ไว้วางใจ เรื่องนี้มันอยู่เหนือสามัญสำนึกไปแล้ว จะยอมฟังหน่อยก็แล้วกันแต่….

ฉันไม่ยอมเชื่ออะไรง่ายๆหรอกนัก ต่อให้จับฉัรไปคิดหรอว่าจะทำอะไรได้

เกลลี่ หมูน้อย พี่รินกำลังจะไปหาล่ะ พร้อมกับเจ้าลูกตาและหนอนยักษ์ของพี่รินอันใหม่ไฉไลกว่าเดิม!

End Rin Part

 

 

“เบาๆครับมาสเตอร์ อ๊าก เบาๆ!”

กร๊อบ!

“อย่าร้อง ข้ากำลังดัดเส้นเอ็นเจ้าอยู่ เจ้าจะได้เคลื่อนไหวตัวได้ง่ายขึ้น”

กึก กร็อบๆๆ

ฮือออ เจ็บมาก หลังจากผ่านการซ้อมต่อสู้หลักสูตรเร่งรัด(มาก ซึ่งผมจะไม่เปิดเผยว่ามันเป็นยังไง) กล้ามเนื้อที่บอบช้ำเริ่มส่งเสียงประท้วง อาการที่ใกล้เคียงกับคำว่า ‘กล้ามเนื้อฉีกขาด’ เล่นเอาผมนอนลงไปกองกับพื้น แต่ดูเหมือนนั่นจะไม่ได้เรียกความสงสารของมาสเตอร์ดรากูนซักนิด แถมเจ้าตัวยังใช้วิชาลับดัดกระดูกดัดเส้นเอ็นให้ผมหายอีก

“มาสเตอร์ดรากูนคะ พอแค่นี้ก่อนค่ะ ต่อไปจะเป็นคลาสแปลงร่างของอิกไนท์แล้ว”

เสียงพิจิต้าดังเข้ามา สวรรค์!! ผมรอดแล้ว!

“อ่า ก็ได้ๆ ไว้ต่อคราวหน้าละกัน” มาสเตอร์แลดูทำหน้าเสียดายมากนะครับ

พิจิต้าลากผมที่ตัวใหญ่กว่าเดินออกมาจากห้องได้อย่างน่าแปลกใจ ปากก็พูดอธิบาย “ขอโทษด้วยนะคะ พิจิต้าต้องโกหกนิดหน่อย คลาสแปลงร่างถูกยกเลิกเพราะอิกไนท์ติดธุระบางอย่าง เพราะงั้นตารางเลยเลื่อนมาเป็นการทดสอบซิมูเลเตอร์ก่อนเลย”

ซิมูเลเตอร์งั้นเหรอ? คล้ายๆกับเกมออนไลน์เหมือนในอนิเมะรึเปล่าอ่ะ

พิจิต้าเดินมาถึงห้องๆหนึ่ง ประตูมีสัญลักษณ์รูปดาวห้าแฉกติดอยู่ หล่อนยื่นมือไปทาบบนดาวนั้น เสียงติ๊ดยาวๆดังขึ้นพร้อมกับดาวกะพริบเปลี่ยนเป็นสีทอง ประตูเลื่อนเข้าด้านข้างด้วยตัวเอง

เมื่อเข้ามาข้างในยิ่งตกใจ ห้องนี้มัน…ใหญ่มากกกก แบบมันมีประตูสีต่างๆกัน 5 บาน แถมยังมีแผงควบคุมขนาดใหญ่กับจอทีวีหลายจอ นี่มันยิ่งกว่าซิมูเลเตอร์อีก ว้าวววว

“เข้าไปยืนยันรหัสที่ประตูสีแดงตรงกลางเลยค่ะ” พิจิต้าชี้นิ้วสั่งก่อนจะเดินไปจิ้มๆที่แผงควบคุม

ผมเดินเข้าไปหยุดอยู่หน้าประตูสีแดง เงยหน้ามองความใหญ่โตของมันแล้วก้มลงมามองช่องสี่เหลี่ยมเจ้าเดิม

อึก…ต้องทำมันอีกแล้วหรอเนี่ย

“แล้วจะถอดชุดยังไงดีล่ะ…” มันเป็นสกินสูทน่ะ ซิปอยู่ด้านหลัง

“ไม่ต้องถอดค่ะ ทาบไปได้เลย” เสียงตะโกนจากพิจิต้าดังมา

อะ ก็ดี ถึงอยากจะถามก็เถอะว่าทำไมต้องเอาไอ้นี่ทาบอีก เปลี่ยนเป็นอย่างอื่นไม่ได้หรอ

Enter Stage

“เราจะเริ่มทดสอบแล้วนะคะ เริ่มจากเลเวลง่ายที่สุดก่อนนะคะ”

เสียงพิจิต้าดังมาจากที่ไหนก็ไม่รู้ สงสัยคงมีลำโพงซ่อนอยู่ ผมมองห้องสีขาวทั้งพื้น ผนังและเพดาน เทคโนโลยีต่างดาวมันจะเจ๋งแค่ไหนกันนะ?

“เริ่มทดสอบ stage 1.0”

พื้นหลังสีขาวค่อยๆเปลี่ยนสีเป็นบิตๆ ห้องสี่เหลี่ยมเล็กๆกลายสภาพเป็นหุบเขาเตี้ยที่มีลานโล่ง อารมณ์เหมือนในเรื่องไอ้*แดงไม่มีผิด นี่คือฉากต่อสู้ในตำนานใช่มั้ย

“กี๊ กี๊ๆๆๆๆๆ”

คนใส่ชุดรัดรูปสีดำราว 10 กว่าคนกระโจนออกมาจากหลังภูเขา ใบหน้าสวมหน้ากากคล้ายๆกับโจ๊กเกอร์ ผูกผ้าพันคอสีแดงแข็งทื่อๆ ร้องบ้าบออะไรก็ไม่รู้ดีดดิ้นมาอยู่ล้อมรอบตัวผม

นะ นี่คือพวกลูกกระจ๊อกสินะ!

“กี๊!!” เจ้าตัวดำคนหนึ่งวิ่งเข้ามา โอเค ตามสเต็ปในการ์ตูนแล้ว พวกนี้โดนเตะต่อยทีเดียวตายสินะ

พลั่กกก! ตุบ! กี๊!

ผมยื่นขาอวบๆของตัวเองไปถีบเจ้าตัวดำกระเด็น หมุนตัวศอกใส่อีกคน แล้วโดดเตะผ่าหมากเจ้าตัวสุดท้าย

เฮอะ! คิดว่าผมกระจอกนักหรอ ผมนี่ศิษย์มาสเตอร์ดรากูนเชียวนะ แค่นี้เทียบไม่ได้กับการฝึกแสนโหดหรอกน่า

กี๊ๆๆๆ

“อ่ะ! หน็อย!” คราวนี้พวกมันโผล่มาจากไหนก็ไม่รู้อีกร่วมๆ 30 กว่าคน เฮ้ยๆ นี่มันชักจะเยอะแล้วนะ ทำไมในการ์ตูนพวกพระเอกถึงสู้ตัวคนเดียวได้ฟะ เฮ่ย! อย่าล็อกแขนสิ เวรล่ะ

ผมโดนเจ้าตัวดำ 4 ตัวล็อคแขนและขา แล้วก็โดนจับกดนั่งคุกเข่ากับพื้น คนชุดดำอีกนับสิบกรูกันเข้ามาล้อมประชิดตัว จนแทบมองไม่เห็นท้องฟ้า

กี๊ๆๆๆๆ

“ปล่อยนะ! ไอ้พวกลูกกระจ๊อก!” ทันทีที่พูดคำนี้ออกไป เสียงอื้ออึงก็หยุดชะงัก หน้ากากที่เหมือนๆกันจ้องลงมามองผม

“กี๊กกกกก” เจ้าตัวตรงหน้าผมที่ใกล้ที่สุดกรีดร้องเสียงแปลกกว่าเดิม มันบีบแก้มของผมให้เงยหน้าขึ้น ก่อนจะใช้มืออีกข้างของมันรูดซิปแปลกๆตรงเอว

“อื้อ! ไม่นะ อู้วววว!” แท่งเนื้อยาวถูกยัดเข้ามาในโพรงปากอย่างรวดเร็ว มันเอามือที่บีบปากผมจิกผมแล้วดันหัวผมเข้าออกรูดแท่งนั้นอย่างรุนแรง อ๊า!

และทันทีที่เจ้าตัวนั้นเริ่ม ตัวอื่นๆก็เริ่มส่งเสียงกี๊ๆกันยกใหญ่ พวกมันล้วงแท่งของตัวเองที่มีหลากหลายรูปแบบออกมารูดขึ้นลง ตัวที่อยู่วงในสุดเอามือฉีกกระชากสกินสูทสีแดงของผมจนขาดวิ่น เผยให้เห็นเนื้อขาวจั๊วะกับบั้นท้ายกลมมน

“!!” ผมสะดุ้งสุดตัวเมื่อเจ้าตัวดำ 2-3 ตัวเอานิ้วของมันแหย่เล่นที่รูทั้งสองรูของผม น้ำใสๆเริ่มไหลออกมาจากรูที่ใหญ่กว่านิดๆ ส่วนไอ้ตัวอื่นพยายามเอาอวัยวะเพศของพวกมันแหย่เข้าที่ตัวของผมหยุบหยับไปหมด

แผล่บบบบ ลิ้นยาวๆของเจ้าตัวหนึ่งแหย่เข้ามาในรูหู อื้อออ

กี๊ๆๆๆๆ เสียงร้องแหลมๆของพวกที่อยู่ด้านหลัง มันพยายามเบียดตัวเข้ามาด้านใน ตอนนี้ผมเลียลิ้นไปมาระหว่างแท่งเนื้อ 2 อัน อันหนึ่งยาวมาก ส่วนอีกอันอวบอ้วนสุดๆ

หัวนมทั้งสองข้างโดนแก่นกายของเจ้าตัวดำหลายตัวแทงเข้าออกจนเจ็บเพราะมันแข็งเป็นไต มีบางตัวอุตริแทรกตัวเอาแท่งเนื้อของมันสอดเข้าร่องระหว่างนมของผมแล้วไถเข้ามาอย่างเมามันส์

ส่วนท่อนล่าง ถ้าไม่นับไอ้พวกบ้าที่กำลังเอาแท่งของมันสอยสะดือผมอยู่ เจ้าพวกชุดดำที่อยู่ใกล้ที่สุดต่างพยายามแย่งกันเอาของของพวกมันเสียบเข้าไปที่ร่องเนื้อระหว่างขาของผม

สวบบบบ พรวดดดด

“อื้ออออ อุ้ก!” ความรู้สึกอุ่นวาบทะลุทะลวงผ่านประตูหลังเข้ามา แท่งเนื้อเสียดสีครูดไปกับผนังในตัว เสียงกระแทกกันของด้านหน้าและด้านหลังเล่นเอาหูผมอื้อไปหมด

ผมปรือตาลง อือ เจ็บไปหมด แต่ก็รู้สึกดีด้วย ร่างกายถูกกระตุ้นทั้งตัว ตอนนี้ไม่สนแล้วว่ากำลังทำอะไรอยู่

เรดดดด

เสียงนี้มัน…อิกไนท์นี่นา

เรด อย่ายอมแพ้พวกมันสิ! แปลงร่างเร็วเข้า!

แปลงร่าง? แล้วจะแปลงยังไงกันล่ะ ตัวผมโดนล็อกทั้งตัวขนาดนี้

แค่ร้องเรียกไฟร์ในใจ บอกให้แปลงร่าง แค่นั้นแหละ!

“พุอ่า!” ผมอาศัยจังหวะที่ปากเป็นอิสระจากของแข็ง พึมพำเรียกไฟร์ น้ำสีขาวขุ่นไหลทะลักออกมาจากปาก

ไฟร์!! ช่วยแปลงร่างที!!!

วิ้งงงง

“กี๊ๆๆๆๆ” พวกลูกกระจ๊อกถอยกรูดหนีอย่างรวดเร็ว แสงสีแดงล้อมรอบตัวของผม ร่างรู้สึกเบาหวิวเหมือนลอยได้ อือ…

“ปะ แปลงร่าง!” จู่ๆมือก็ขยับเป็นวงอัตโนมัติ

ผมรู้สึกถึงการเคลื่อนตัวของไฟร์ในท้องอุ่นๆ มันพ่นของเหลวหนืดสีแดงออกมาทางปากช่องคลอดก่อนที่ของเหลวนั้นจะขยายตัวออกคลุมทั้งตัว

ปิ๊ง! ปิ๊ง! ปิ๊ง!

เสียงดังขึ้นพร้อมๆกับถุงมือและรองเท้าบูตสีขาวปรากฏขึ้น เข็มขัดผ้ารัดพุงของผมแน่น รวมไปถึงหมวกกันน็อคสวมหัวใบโตคลุมหัวของผม นี่มันเหมือนพวกสาวน้อยเวทมนตร์เลยอ่ะ!

“เรนเจอร์เรด! พลังแห่งเปลวไฟจะลงทัณฑ์พวกแก!!”

อันนี้สาบานได้ผมไม่ได้ก็อปเรื่องอะไรมานะ จู่ๆมันเหมือนมีคนบังคับให้พูดน่ะ

ผมก้มมองชุดใหม่ตัวเอง มันคล้ายๆกับสกินสูทที่เคยใส่ แต่มีประดับด้วยขอบทองแลดูไฮโซ และอย่างน้อยมันไม่ได้บางแนบเนื้อขนาดนั้น แถมตรงเป้ามีลายแปลกๆที่คล้ายกับรูปปากถูกเย็บอีกด้วย

เรดดด! ใช้ท่าไม้ตายโจมตีใส่พวกมันเลยยย

ท่าไม้ตาย? WTF!!! ผมจะไปมีอะไรอย่างนั้นได้ยังไงกัน

นึกสิ! ใช้สิ่งที่นายถนัดที่สุด

“กี๊ๆๆๆๆ”

เจ้าตัวดำไม่รอช้ารีบกระโจนเข้าโจมตีทันที

เฮ้ยๆๆๆๆ

เปรี้ยง! ดึ๋ง!!!

“กี๊อี๊อี๊อี๊อี๊….”

เอิ่ม ท่านผู้ชมครับ ท่านเห็นเหมือนผมไหม

ผมว่าผมรู้แล้วว่าท่าไม้ตายผมคืออะไร…

Belly attackkkkk

ไม้ตายพุงมหาประลัย!

เจ๋งมากเรด ยินดีด้วยนายเรียนรู้ท่าไม้ตายท่าแรกแล้ว

อือ ท่าไม้ตายของผมคือใช้พุงกระแทก

ฮือออ อนาถตัวเองชะมัด

 


 

 

 

 

Kinky fairy tales 1 : Red Riding Hood

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว…

มีบ้านหลังหนึ่งตั้งอยู่ริมป่าใหญ่ มันเป็นกระท่อมเล็กๆที่เต็มไปด้วยความอบอุ่น สมาชิกของบ้านประกอบด้วยหญิงวัยกลางคนผู้เป็นมารดาของเด็กหญิงตัวน้อยผู้เป็นที่รักของสัตว์และเหล่าดอกไม้ทั้งหลาย

เด็กหญิงมีแก้มแดงเปล่งปลั่ง ริมฝีปากสีแดง เด็กหญิงชอบที่จะใส่ชุดกระโปรงสีครีม และสิ่งที่เจ้าตัวโปรดปรานที่สุดคือผ้าคลุมสีแดงมีหมวกที่คุณย่าของเธอถักมาให้

เด็กหญิงรักคุณย่าที่สุด เช่นเดียวกับรักผ้าคลุมสีแดงผืนนี้

แม้แม่เธอจะเอาผ้าคลุมไปซักเธอก็ไม่ยอม ผ้าคลุมผืนนี้จึงอยู่กับเธอตลอดเวลา จนคนในหมู่บ้านเรียกเธอว่า “หนูน้อยหมวกแดง”

จนกระทั่งแม้แต่แม่ก็ลืมชื่อของเธอไป….

 

 

“หนูน้อยหมวกแดงๆ แต่งตัวเสร็จรึยังจ๊ะ”

เสียงคุณแม่ของเธอร้องเรียก ร่างเล็กๆวิ่งลงบันไดมา ผ้าคลุมสีแดงไหวเบาๆ

“แม่เตรียมพายราสเบอรี่ที่อบเอาไว้ไปให้คุณยายนะ อย่าเผลอกินเองเชียว ส่วนนี่คุ้กกี้ของหนู เอาไว้กินระหว่างทางนะจ๊ะ”

หนูน้อยหมวกแดงตอบรับคำแม่สั่ง วันนี้หนูน้อยหมวกแดงจะไปหาคุณยายด้วยตัวเองเป็นครั้งแรก ก่อนหน้านี้คุณแม่พาเธอไปตลอด

“แล้วก็จำไว้นะ….” คุณแม่ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ “อย่าเถลไถลออกนอกทาง ระวังหมาป่าจะมาจับกินนะจ๊ะ”

หนูน้อยหมวกแดงจำคำแม่ไว้ โบกมือลาแม่ของเธอก่อนจะเดินกึ่งกระโดดฮัมเพลงเข้าไปในป่าใหญ่

ป่าที่มีคุณยายอยู่

 

 

Stage 1: Red Riding Hood

Character: Grandmother

Mission 1: รอรับคุณหมาป่า

ผมเป็นคุณยาย

หญิงชราในชุดคลุมนอนตัวยาว หมวกคลุมผม รองเท้าสลิปเปอร์สีซีด คนแก่ที่อาศัยอยู่คนเดียวในกระท่อมกลางป่าลึก

บางครั้งเทพนิยายก็มีจุดน่าสงสัยว่าไหม?

ทำไมแม่ถึงปล่อยให้หนูน้อยหมวกแดงเข้าป่าคนเดียว? ทำไมคุณยายที่ช่วยตัวเองไม่น่าได้ถึงมาอยู่คนเดียวในป่านี้? แล้วทำไมหมาป่าถึงต้องยอมลงทุนขนาดปลอมตัวเป็นคุณยายให้ยุ่งยาก??

ก็อกๆๆ

อ่ะ หมาป่ามาแล้วสินะ บทผมคงจะหมดแล้ว ที่ให้สัมผัสความรู้สึกคงจะเป็นตอนโดนย่อยในกระเพาะสินะ หรือจะเป็นความรู้สึกเจ็บตอนโดนเคี้ยวกันล่ะ

ก็อกๆ “คุณยายคะ หนูน้อยหมวกแดงมาเยี่ยมค่ะ”

เสียงดัดๆนี่ตลกชะมัด! คุณยายตัวจริงเชื่อไปได้ยังไงกันนะ

“ประตูไม่ได้ล็อก เข้ามาได้เลยจ่ะ” เสียงแหบแห้งของหญิงชราเอ่ยออกไป

ประตูไม้เก่าๆส่งเสียงเอี๊ยดอ๊าดเมื่อมันเปิดขึ้น ร่างที่ปกคลุมด้วยเส้นขนสีน้ำตาลค่อยๆย่องเข้ามาในกระท่อมไม้

“เคี๊ยกๆๆๆ”

หมาป่าเจ้าเล่ห์เดินมาถึงห้องนอนของคุณยาย มือผลักประตูเข้าไป บนเตียงนอนมีร่างของคุณยายนอนคลุมโปงอยู่

“คุณยาย หนูน้อยหมวกแดงมาเยี่ยมค่ะ” มันบีบเสียงให้เล็กแหลม

“เข้ามาใกล้ๆสิจ๊ะ ยายมองไม่ค่อยเห็น”

หมาป่าเลียริมฝีปากเบาๆ ค่อยๆย่องเข้าไปให้เงียบที่สุดและกระชากผ้าห่มออก

“กรี๊ดดด หมาป่า” หญิงชราหวีดร้องเสียงดัง

“เคี๊ยกๆๆๆ” ร่างใหญ่โตคร่อมตัวคุณยาย อุ้งมือยึดข้อมือเหี่ยวเอาไว้

“แก! แกจะทำอะไรกับคนแก่ๆอย่างชั้นกัน”

“หญิงแก่อย่างแก่ไม่น่าอร่อยนักหรอก แต่ถ้าเป็นมื้อเรียกน้ำย่อยก่อนยัยหนูน้อยหมวกแดงก็ไม่เลว”

ต่อไปเจ้าหมาป่าจะเขมือบผมแล้วสินะ

ลิ้นสากๆสีชมพูลากไปตามแนวร่องไหปลาร้าที่แห้งติดกระดูก หมาป่าอ้าปากกว้างเตรียมจะงับเต็มคำ

อุ๊บ!! ไม่ใช่สิ

“จ๊วบบ อ่าาา เคี๊ยกกกก เนื้อแห้งๆมีรสไม่เลว” หมาป่าประกบปากลงไปแนบกับริมฝีปากแตกๆของหญิงชรา

“อย่า…จะกินก็รีบกิน…” สัญญาณเตือนภัยดังขึ้นในหัว

Mission 2: โดนหมาป่า ‘กิน’

“เคี๊ยกๆๆๆ ช่วงนี้เป็นช่วงติดสัด ลองของแปลกก็ไม่เลว”

มันเอาถลกกระโปรงเสื้อคลุมยาว ฉีกกางเกงในทรงโบราณออกกระจุย เผยให้เห็นหีเหี่ยวๆสีเข้มมีเส้นขนขึ้นอยู่รอบๆ

แผล่บๆ มันเอาลิ้นเลียหี หญิงแก่ร้องครางออกมา

อ๊ะ! ผะ ผมเป็นผู้ชายนะ แต่นี่มัน

ลิ้นหมาป่าสอดเข้าไปในรูหีนั้นดังแฉะๆ หมาป่าฝังหน้าของมันลงไปในดงหมอย กลิ่นหืนๆยิ่งทำให้ของของมันตื่นขึ้น

“อ๊าก เงี่ยนโว้ย ไม่รอแล้วรูฟิต เอารูเหี่ยวๆก่อนก็ได้” แท่งควยอันใหญ่ของมันตั้งตระหง่าน ตรงปลายเริ่มมีน้ำหยดติ๋งๆ มันไม่รอช้ายัดแท่งนั้นเข้าไปในถ้ำทันที

พรวด!

“อ๊าาาาา!!” หญิงแก่กรีดร้อง รู้สึกเหมือนปากทางฉีกขาดเล็กน้อย

ป้าบๆๆๆๆๆๆ

“อูยย ซี๊ดดดดด รูฟิตชะมัด หัดขมิบเองบ่อยๆรึไง” เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง

เตียงไม้ส่งเสียงเอี๊ยดอ๊าดเมื่อเจอแรงขย่มเข้าไป คุณยายร้องครางเสียงแหบเมื่อเจอแรงกระแทกซอยยิบ

ป้าบ! “ตูดเหี่ยวๆ ต้องตีบ่อยๆ ซี๊ดดดด อีแก่ ขมิบแรงๆซิ อาาาา”

สะ สุดยอด โดนอัดหีนี่มันส์กว่าเป็นคนอัดเองซะอีก สัมผัสในเกมนี่สมจริงมากเลย ขนาดเป็นผู้ชายยังรู้สึกมีหีแล้วโดนแทงจริงๆเลย อะฮ้าาาา

“ผัวจ๋า เย็ดหีเมียแรงๆถี่เลย เอาให้น้ำทะลักไปเลย” พูดออกไปด้วยความลืมตัว

“เคี๊ยกกกก อีแก่ อยากเป็นเมียข้ามากใช่มั้ย เอาน้ำผัวไปกินเยอะๆเลย เอาให้ท้องเลย เคี๊ยกๆๆ” เร่งซอยถี่ยิบ

“เอาเลยผัวขา เอาให้หีเหี่ยวๆของเมียทะลุ ให้ท้องในน้ำเดียวไปเลย!”

อาาาา ผมติดนิสัยพูดคำหยาบเวลามีเซ็กซ์ แต่ไม่คิดว่าเกมนี้ระบบจะรองรับคำหยาบขนาดนี้ได้ด้วย ซี๊ดดดด อ…. แรงๆๆ

น้ำสีขาวขุ่นทะลักเข้าไปในช่องคลอดเต็มๆ จังหวะค่อยๆผ่อนลงแต่เจ้าหมาป่ายังคาควยไว้ในรูคุณยายอยู่ มันก้มลงเลียต้นคอหญิงแก่

ก๊อกๆๆ

“คุณยายคะ หนูน้อยหมวกแดงมาเยี่ยมค่ะ”

ซวยแล้ว หนูน้อยหมวกแดงมา!

“ยายแก่เอาผ้าห่มขึ้นมาคลุมตัวข้าเร็ว” หมาป่าแยกเขี้ยว รีบถอนควยของมันออกไปอย่างรวดเร็ว

Mission 3: อย่าให้หนูน้อยหมวกแดงรู้ว่าหมาป่ามาจนกว่ามันจะเผยตัว

ผมรีบตวัดผ้าคลุมคลุมทั้งตัวเองจนมิด มีหมาป่านอนหมอบอยู่หว่างขา

“ขะ เข้ามาได้เลยจ่ะ ประตูไม่ได้ล็อก” คุณยายเอ่ยเสียงแหบ

หนูน้อยหมวกแดงกระโดดดึ๋งเข้ามาอย่างร่าเริง ในมือเป็นตะกร้าหวายเล็กๆน่ารัก ร่างบอบบางกระโดดมาจนถึงประตู

“คุณยายคะ หนูน้อยหมวกแดงมาหาค่ะ เอาพายราสเบอรี่มาฝากด้วย”

เด็กหญิงกะพริบตาปริบๆเมื่อเห็นคุณยายนอนคลุมโปงอยู่

“คุณยายคะ ทำไมตัวคุณยายใหญ่จัง”

“พ…ช่วงนี้ยายทานเยอะ…เลยลงพุงน่ะ” เจ้าหมาป่า อย่าเลียสิ อ่าาา

หมาป่าแหวกร่องหีแล้วเลียราวกับเป็นน้ำผลไม้รสโปรด ลิ้นตะปุ่มตะป่ำสร้างความเสียวซ่านให้แก่หญิงชราที่นอนตัวสั่นเป็นอย่างดี

“แล้วทำไมเสียงคุณยายสั่นๆล่ะคะ”

“นะ นั่นก็เพราะยายเป็นหวัดน่ะ” เผลอเอาขาตวัดรอบตัวหมาป่าแล้วร่นตัวลงรับลิ้นที่ตวัดไปมา อ้าปากหอบหายใจ

“แล้วทำไมปากคุณยายถึงได้ใหญ่จังคะ” ยัยหนูน้อยหมวกแดงจะถามอะไรนักหนานะ!

“แฮ่!! เพราะเอาไว้ดูดควยข้าน่ะสิ!” หมาป่าสะบัดผ้าห่มออก เผยให้เห็นร่างเปลือยเปล่าท่อนล่างของคุณยาย ขนหมอยที่เปียกชื้นกับรูเหี่ยวๆที่เต็มไปด้วยน้ำลายและน้ำกาม

“กรี๊ดดดดดดดด!” เด็กหญิงกรีดร้องสุดเสียง หมาป่าอ้าปากเตรียมเคี้ยวเนื้อนุ่มนั้น

เปรี้ยง!

“แอ่กกก!” เจ้าตัวขนโดนตะกร้าหวายไร้พิษภัยฟาดเต็มแรง!

“แกกกก กล้าดียังไง!” หน้าจิ้มลิ้มบูดเบี้ยวจนน่ากลัว หนูน้อยหมวกแดงแยกเขี้ยว “วันนี้เป็นวันแรกที่ชั้นมาคนเดียวได้ รูหีของคุณยาย….แกเป็นคนแย่งมันไป!”

ทั้งหมาป่าและคุณยายมองร่างเล็กอย่างงุนงง เด็กหญิงแกะผ้าคลุมสีแดงออก ภายในเป็นชุดตาข่ายสีแดงเส้นหนารัดร่างเอาไว้ แต่ที่สะดุดตามากที่สุดคือ แท่งควยอันมหึมาเกินตัว ใหญ่กว่าของหมาป่าซะอีก!

“โอ้พระเจ้า…ทำไมหลานถึงมี….”

“ตั้งแต่เกิดแล้วค่ะคุณยาย”เด็กหญิงอมยิ้มชั่วร้าย “หีของคุณแม่หลวมโพรก ตั้งแต่เด็กๆหนูเลยชอบนอนที่ตักคุณยายเพื่อดมหีไงคะ รู้มั้ยว่าหนูเฝ้ารอวันนี้มานานแค่ไหน…”

มือเล็กล้วงเอาพายราสเบอรี่ที่แม่เตรียมให้ออกมา เท้าก้าวพรวดๆไปที่เตียงก่อนจะโปะพายถาดนั้นเข้าที่หน้าที่เต็มไปด้วยรอยย่นนั้นอย่างแรง!

“อุ๊บ!” คุณยายตาเหลือก

หนูน้อยหมวกแดงเหยียบขึ้นไปบนเตียง ยืนคร่อมหัวคุณยายไว้มือปาดเอาราสเบอรี่บางส่วนมาชะโลมแท่งควยของตัวเอง

“เอ้า ทานสิคะ เลียมันสิ คุณยายชอบไม่ใช่หรอ” ว่าแล้วก็ยัดควยเข้าปากที่ไร้ฟันอย่างรุนแรง

“อู้ววววว….”ควยเคลือบราสเบอรี่ร้อนระอุอยู่ในโพรงปาก คุณยายใช้ลิ้นเลียอย่างสุดความสามารถ รสหวานของราสเบอรี่ทำให้อารมณเงี่ยนโผล่ขึ้นมาอีกครั้ง

“อืออออ!” มือแกร็นๆแหวกหีเอานิ้วแหย่ช่วยตัวเองไปตามจังหวะควยเด็ก ก่อนที่น้ำลายจะฟูมปากอีกรอบเมื่อมีควยแท่งใหญ่สอดเข้ารูเต็มแรง

“เคี๊ยกกก หนูน้อยหมวกแดง ข้าไม่ยอมหรอก อีแก่นี่เป็นเมียข้าแล้ว ผัวจะเย็ดๆๆๆๆๆเมียเอาให้น้ำเต็มท้องไปเลย” มันขย่มสะโพกอัดกระแทกรูหีอย่างเมามันส์

“คุณยายขาาา ห่อลิ้นหน่อย ซี๊ดดดด อย่างนั้นแหละ เล่นลิ้นตรงหัวควยแรงๆ….”

“ขมิบซี่อีแก่ ป้าบๆๆๆๆ หีเหี่ยวๆต้องกินน้ำเยอะๆ”

น้ำทะลักเข้าโพรงปากและโพรงหีพร้อมๆกัน หนูน้อยหมวกแดงถอนควยออกจากปากก่อนจะหันไปสบตากับหมาป่า

“เอาท์ดอร์?”

“ดับเบิ้ลไปเลย”

“ดะ เดี๋ยวซี่! พวกแกจะพาชั้นไปไหน อะ อ๊าาา เย็น!” หญิงชรากรีดร้องเมื่อเด็กหญิงปาดเอาราสเบอรี่บนหน้ามาละเลงทั่วตัว รวมถึงเอาคุ้กกี้ที่พกมายัดเข้าไปในรูหี 1 ชิ้น 2 ชิ้น 3 ชิ้น… 10 ชิ้น

ส่วนเจ้าหมาป่าหลังจากฉีกเสื้อคลุมนอนให้หนูน้อยหมวกแดงละเลงสีแดงแล้ว มันเดินไปคาบเหยือกใบเล็กที่ไม่ได้ใส่น้ำมา ก่อนจะอุ้มคุณยายวิ่งออกไปหน้ากระท่อม

ทั้งสามมาหยุดอยู่ที่ลานหญ้าเล็กๆใกล้ต้นไม้ใหญ่ หมาป่าจับคุณยายนอนหงายลงไปโดยมีมันอยู่ข้างใต้ ทำการเสียบควยเข้าไปอย่างไม่รีรอ

“อะ โอ๊ยยย มดกัด!” คุณยายตะโกนเสียงแหบ หนูน้อยหมวกแดงที่วิ่งตามมามองรูหีแดงกล่ำตาเยิ้ม

“มดไต่รูหีของคุณยายเพราะมันหวานมากแน่ๆเลย ของหนูลองชิมหน่อยนะคะ”

ลิ้นเล็กๆน่ารักไล้ไปตามขอบแคม ที่มีควยขยับเข้าออกอยู่เนืองๆ กลิ่นคุ้กกี้ที่โชยออกมายิ่งทำให้อารมณ์มันพุ่งสูงปรี๊ด

แผล่บบบบๆๆๆ ซู้ดดดด

“อะ อ๊า ซี๊ดดดด” คุณยายร่อนสะโพกราวกับมืออาชีพ ขมิบรูหีรับแรงเม้มและดูดจากด้านล่าง มือเคล้นเต้าห้อยๆของตัวเอง บีบและบี้จุกนมสีคล้ำตามจังหวะขึ้นลง

ร…รู้สึกเหมือนได้ขึ้นสวรรค์เลย รู้สึกได้ถึงคุ้กกี้ที่ถูกควยบดละเอียดอยู่ในช่องท้องเลย เกมนี้สุดยอด ยังไงก็แค่เกม เอาให้เต็มที่ไปเลย

“ผัวทั้งสองขาา อีแก่คนนี้มีตั้งสองรู ทำไมไม่เย็ดเข้ามาพร้อมกันเลยละค้าาาา” แอ่นสะโพกเอานิ้วแหย่รูตูดที่ยังฟิตแน่น มืออีกข้างเล่นกับเม็ดตัวเอง

“ไม่บอกก็จะทำอยู่แล้วค่ะ หมาป่า ย้ายควยแกไปที่รูตูดซะ ตาชั้นเสียบรูหีบ้าง” หนูน้อยหมวกแดงรูดควยขึ้นลง มองหีที่เต็มไปด้วยน้ำควยของหมาป่าและน้ำหีของยายแก่ ก่อนจะฟาดตูดเหี่ยวๆนั้นอย่างแรง

เพี๊ยะ!

“คุณยายชอบวิปครีมมั้ยคะ เดี๋ยวหนูจะตีวิปครีมสีขาวน่ากินให้คุณยายกิน” เด็กหญิงอัดควยยาวใหญ่ที่เต็มไปด้วยเส้นปูดๆเข้าไปที่เนื้อแดงๆมิดด้าม

ป้าบๆๆๆๆๆๆๆ

“อูยยยย ตีให้แรงๆเลยหลาน เอาให้วิปครีมขึ้นฟองเลย ดูดนมยายไปด้วยสิ” หญิงแก่ยกเต้านมตัวเองขึ้นให้ปากเล็กครอบตรงหัวนม

“กระแทกแรงๆสิวะ เมียชอบให้ผัวเด้าแรงๆถี่ไม่ใช่หรอ” หมาป่าเองก็กระเด้าเต็มที่

“จ๊วบบบบ จ๊วบๆๆๆ” เด็กหญิงดูดนมจากเต้าเหี่ยวๆอย่างหื่นกระหายราวกับทารกเพิ่งเกิด ส่วมมืออีกข้างขยำนมอีกข้างของคุณยายจนทะลักออกมาตามร่องนิ้ว

ด้านหมาป่าก็กำลังแลกลิ้นกับหญิงแก่อย่างร้อนแรง เสียงน้ำลายดังเจ๊าะแจ๊ะภายในโพรงปาก ลิ้นทั้งสองเกี่ยวกันไปมา

เซ็กซ์เหลือเพียงแต่เสียงที่ระอุ ไม่ต้องใช้คำพูดใดแต่ร่างทั้งสามเหมือนเชื่อมกันเป็นหนึ่งเดียว

“กะ ใกล้ถึงแล้ว อ๊าาาา” น้ำกามสีขาวขุ่นทะลักเข้าไปปนกับวิปครีมที่ตีเป็นฟองภายใน

ปัง!

ทั้งสามชะงัก หันมองเสียงปืนที่ดังขึ้นพร้อมกับร่างสูงใหญ่ที่เดินข้ามผ่านเนินเขาเข้ามา

“ข้ามาหาหมาป่า แต่ไม่คิดเลยว่าจะเจอ…” มองร่างสามร่างที่เชื่อมต่อกันด้วยแววตาประหลาดใจ

“อย่างไรก็แล้วแต่ วันนี้ข้าต้องล่าหมาป่าให้ได้!” ยกปืนขึ้นเล็งไปที่เจ้าหน้าขนที่นอนแบ็บอยู่ใต้ร่างคุณยาย

Mission 4: อย่าให้นายพรานฆ่าหมาป่า จับนายพรานมาเย็ดตูดตัวเองซะ

“เดี๋ยวก่อน!” คุณยายตะโกนเสียงแหบ “โปรดท่านรอซักครู่ แขกมาทั้งที ขอยายแก่ๆคนนี้ต้อนรับหน่อยเถิด”

“ไม่จำเป็น…นั่นเจ้าจะทำอะไร!” มองภาพตรงหน้าอย่างตกตะลึง

หญิงชราบอกให้เอาควยทั้งสองออกก่อนจะลุกขึ้นมานั่งยองๆโดยมีเหยือกเปล่าตั้งอยู่ระหว่างขา

“อะ อาาาา อึ๊บ!” เบ่งสุดแรง

พรวดดดด!

น้ำกามสีขาวขุ่นไหลพรวดออกมาใส่เหยือกราวกับน้ำป่า มันเยอะเสียจนเติมเหยือกใบเล็กนั้นจนเกือบเต็ม หมาป่าและหนูน้อยหมวกแดง อาจจะรวมถึงนายพรานเองมองน้ำสีขาวระยิบระยับไหลบ่าออกมาจากหีสีคล้ำแล้ว ลำควยก็รู้สึกแข็งขึ้นอีกรอบ

คุณยายปาดหีตัวเองกับขอบเหยือกเพื่อให้น้ำหยุดไหล ก่อนจะยันตัวขึ้นเดินไปหานายพรานโดยที่ไม่มีใครทันตั้งตัว

“ท่านนายพราน เชิญดื่มน้ำดับร้อนหน่อยสิคะ” พูดจบรีบเอามือบีบปากกรอกน้ำสีขาวนั้นลงคอทันที!

“มะ อุ้กกกก อืมมม” นายพรานสำลักน้ำกามที่ไหลลงคอ มือเผลอทิ้งปืนไรเฟิลแล้วไปจับ ‘กระบอกปืน’ ของตัวเองแทน

น้ำกามที่มีรสของคุ้กกี้และราสเบอรี่ทำให้รสชาติดีกว่าที่คิด รู้สึกตัวอีกที ชายร่างใหญ่ก็กลืนน้ำหนืดๆลงคอไปจนเกลี้ยง มิหนำซ้ำยังเลียขอบเหยือกเสียจนสะอาดวับ

“อยากกินอีกมั้ยคะ แต่ตอนนี้น้ำหมดแล้ว คงต้องให้ท่านนายพรานมาช่วยเติมในรูอิชั้นแล้วล่ะ” หญิงชราย่อตัวลงรูดซิปกางเกง ควยอันใหญ่และยาวอย่างกับควยม้า ปลายทู่ๆ ตามลำควยมีเส้นเลือดสีเขียวๆปูดขึ้นมาจนขรุขระ คุณยายฝังหน้าซุกลงไปกับพงหมอยเส้นดำหนา หยิกหย็อยและเหม็นเปรี้ยว แลบลิ้นเลียพวงไข่แฝดที่ห้อยโทงเทง ดูดและอมราวกับเป็นลูกอมแสนอร่อย

“ซี๊ดดดด ได้สิยายแก่ กำลังเงี่ยนอยู่เลย ขอปล่อยน้ำหน่อยเหอะ” มือหนาดึงหัวหญิงชราออกแล้วจับควยม้าอันยักษ์ของตัวเองยัดเข้าไปในปาก ลึกลงไปจนถึงคอหอย พร้อมกับกระเด้าเข้าออกอย่างรุนแรง

“อูยยย สุดยอด ปากไม่มีฟันเด้าควยมันส์อย่างนี้นี่เอง” ป้าบๆๆๆๆๆ

“คุณยายคะ! หนูน้อยหมวกแดงไม่ยอมนะ หีของคุณยายต้องเป็นของหนู!” พรรวดดด ควยอีกแท่งดันตัวเองเข้าที่ด้านหลัง

“ข้าก็ไม่ยอม! ข้ามาก่อนทุกคนเลย ยัยหนู ยกตูดขึ้นเดี๋ยวนี้!” หมาป่าช้อนตัวหนูน้อยหมวกแดงขึ้น และยัดควยมันเองเข้ารูหีเช่นกัน

Mission 5: Happy Ever After (1)

ภารกิจนี้คืออะไรกัน?  ไม่มีรายละเอียดบอกไว้เลย…อะ อ๊า!

 

 

ณ กระท่อมของคุณยายกลางป่าใหญ่

กระท่อมที่เคยมีแค่หญิงชราอยู่ตัวคนเดียว บัดนี้กลับไปเงียบเหงาอีกต่อไป เสียงโหวกเหวกโวยวายยามเช้าทำให้เหล่าสัตว์น้อยใหญ่ต่างยิ้มแย้ม

“คุณยายคะ ทำอาหารเช้าอยู่เหรอ”

หนูน้อยหมวกแดงที่ไม่ใส่ผ้าคลุมสีแดงอีกต่อไป วิ่งเข้ามากอดคุณยายของเธอจากด้านหลัง มือลอดใต้ผ้ากั้นเปื้อนของหญิงแก่ไปเคล้นคลึงเต้านมที่ย้อยโยนยาน แนบควยตัวเองไปกับร่องก้นของอีกฝ่าย

ใช่ คุณยายสวมผ้ากันเปื้อนเพียงอย่างเดียวยืนทำซุปอยู่ในครัว

“ใกล้จะเสร็จแล้วจ่ะ หลานไปรอในห้องกับคนอื่นๆก่อนไป” คุณยายปิดเตาแก๊ส แสร้งถอยสะโพกเข้าไปเบียดกับแท่งเนื้อด้านหลังแล้วเสียดสีไปมา

“หนูช่วยถือค่ะ” หนูน้อยหมวกแดงยกหม้อซุปใบใหญ่ออกไป ทิ้งคุณยายที่ยืนอยู่คนเดียวในห้องครัว

คุณยายยิ้มจางๆ ก่อนจะคว้าถาดที่วางเหยือกใบโตสามใบเอาไว้มาถือแล้วเดินตามออกไป

ในห้องอาหาร หมาป่านั่งแทะกระดูกในขณะที่นายพรานกำลังเช็ดปืนอย่างขะมักเขม้น เมื่อเห็นหนูน้อยหมวกแดงและคุณยายเดินเข้ามา

“มาเริ่มกันเลยดีกว่า” คุณยายฉีกยิ้มพร้อมกับยกชายผ้ากันเปื้อนขึ้น

กระท่อมแสนสุขของคุณยาย ก็ยังอบอุ่นและเต็มไปด้วยเสียงร้องเหมือนเดิม

“เร็วๆๆ เติมน้ำให้เต็มทั้ง 3 เหยือกเลยวันนี้”

“แรงงงง ขมิบรูหน่อย ซี๊ดดดดด”

ป้าบบบๆๆๆๆๆๆ

และพวกเขาก็อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขสืบไป

The End

Mission Cleared


To Be Continued

Story 2: Snow White and 7 Dwarves

Crystalsphere

 

 

 

Kinky fairy tales เทพนิยายวิปริต

คำเตือน: เรื่องนี้มีการใช้คำหยาบและรุนแรงเกี่ยวกับเพศ และเป็นเพียงเรื่องสมมติ ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ สถานที่ หรือบุคคลจริงแต่อย่างใด โปรดใช้วิจารญาณในการอ่าน

Rate: 20++ /hardcore/yaoi(normal)

Kinky fairy tales เทพนิยายวิปริต

Once upon a time….

ผมยืนมองแคปซูลที่อยู่ตรงหน้า

“พี่ชาย เครื่องเล่นเกมรุ่นนี้เป็นเครื่องทดลอง ชั้นอยากให้พี่ชายที่เป็นนักเล่นเกมช่วยลองเล่นมันหน่อย ทางบริษัทต้องการบันทึกข้อมูล”

นี่เป็นเกมเกี่ยวกับอะไรล่ะ?

“อ๋อ ไม่ใช่แนวเกมที่พี่ชอบเล่นหรอก มันเป็นรุ่นทดลองเรื่องเกมเสมือนจริงก่อนจะเอาไปพัฒนาทำเกมแบบ VMMORPG ต่อน่ะ เนื้อเรื่องในนี้เขาทำเป็นพวกนิทานก่อนนอนเบสิคๆก่อนน่ะ พี่ก็แค่เข้าไปแล้ววิเคราะห์ว่าความรู้สึกในเกมมันสมจริงแค่ไหน ไม่ต้องบังคับตัวละครเองด้วยนะ”

แล้วมันจะเป็นการเล่นเกมได้ยังไงล่ะ พวกนิทานก่อนนอนพี่เคยฟังมาหลายรอบแล้ว

“โธ่พี่ มันเป็นแค่ทดสอบระบบรับความรู้สึกเฉยๆ เนื้อเรื่องไม่สำคัญหรอกพี่ แต่แค่โค้ดมันล็อกว่าต้องเคลียร์ด่านให้จบทั้งหมด 7 ด่านมันถึงจะล็อกเอาท์ออกมาได้ แต่พี่ไม่ต้องห่วงนะ แคปซูลรุ่นนี้มีการป้อนสารอาหารกับน้ำให้ แล้วเวลาในเกมเร็วกว่าโลกจริงด้วย แป๊บเดียวก็เสร็จแล้ว”

เคๆ งั้นก็ได้ งั้นอย่าลืมซื้อโมเดลที่พี่อยากได้มาเซ่นด้วยนะ

“ติดตั้งแล้วครับ” เสียงพนักงานติดตั้งเครื่องร้องเรียก

ผมสูดลมหายใจ เอ่ยปากไล่พวกเขาออกไปอย่างสุภาพ มองแคปซูลที่ดูไม่มีอะไรเลย ก่อนจะถอดชุดออก

“รุ่นนี้เน้นสัมผัสที่สมจริงที่สุด ถ้ามันวางขายล่ะก็ต้องฮิตมากแน่ๆ แต่ตอนนี้เรายังพัฒนามันอยู่ รุ่นนี้เลยยังต้องถอดเสื้อผ้าออกจนหมดแล้วค่อยนอนอยู่ดี”

ผมค่อยๆก้าวลงไปในแคปซูล เอนตัวลงไปนอนเต็มตัว เอื้อมมือกดปุ่มปิดแคปซูล ฝาที่เปิดอ้าค่อยหุบลง กระเปาะ 4-5 อัน ยื่นออกมานาบไปกับเบื้องล่าง หน้าอก และปิดปากกับดวงตาทั้งสองข้างของผม

ความมืดเป็นสิ่งสุดท้ายที่เห็น เสียงเครื่องเริ่มทำงานดังหวี่ๆก่อนที่สติผใจัหลุดไป….

ขอต้อนรับสู่ Kinky fairy tales

“ฮิฮิ ขอให้มีความสุขนะคะพี่” เสียงที่ดังมาจากที่ใดซักที่พร้อมกับรอยยิ้มที่บิดเบี้ยว…..


TO BE CONTINUED
First story: Red Riding Hood

 

 

Fatty Ranger หมูอ้วนพิทักษ์โลก บทที่ 2

“อือ….”

แสงแยงตาทำให้ผมค่อยเปิดเปลือกตาขึ้นอย่างอ่อนล้า

เอ๋? ที่นี่มันห้องนอนผมนี่นา ผมกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่กัน

จำได้ว่าสิ่งสุดท้ายที่เห็นคือเจ้าหนอนยักษ์สีแดง…อา ยังปวดตุบๆที่ก้นอยู่เลยแฮะ

“อ้า ตื่นแล้วหรอ เรนเจอร์เรด”

เสียงบี้ๆของใครซักคนดังขึ้น ว่าแต่เรนเจอร์เรดคืออะไรกัน เหวอออ!

“อ่าว เป็นไรไปอ่ะ เรด”

ผมมองเจ้าลูกกลมๆมีลูกกะตาแล้วต้องผงะเมื่อมันโผล่เข้ามาจ้องระยะประชิด

“นะ นายเป็นตัวอะไรกัน” ผมคว้าหมอนขึ้นมากอดป้องกันตัว

“อ้อ” ดวงตาสีแดงสดที่มีขีดยาวๆสีดำผ่ากลางหยีลงเหมือนกำลังยิ้ม “ยินดีที่ได้รู้จัก ฉันคือ อิกไนท์ จิตวิญญาณแห่งเปลวเพลิง ผู้ช่วยของนายไงล่ะเรด”

เรด เจ้านี้พูดบ้าอะไร?

“ทำหน้าสงสัยแบบนั้น ข้องใจล่ะสิ” แน่ละ ลองคุณตื่นขึ้นมาบนเตียงพร้อมกับเสื้อเชิ้ตตัวเดียว แถมมีตัวประหลาดโผล่มาทักทาย ใครไม่กรี๊ดก็ดีแค่ไหนแล้ว

“ตอนนี้นายได้เป็นหนึ่งในขบวนการซูเปอร์เรนเจอร์เรียบร้อยแล้ว โค้ดเนมนายคือ เรด (Red)”

เรนเจอร์? นี่ผมฝันไปใช่มั้ย ไอ้การ์ตูนมนุษย์ห้าสีที่เอาหมวกกันน็อคมาสวมหัวแล้วก็ขี่มอ’ไซค์สู้กับสัตว์ประหลาดอ่ะนะ

เจ้าลูกตาส่งเสียงออกมาอีก (ปากมันอยู่ไหนฟะ) “พวกเราต้องปกป้องโลกจากการรุกรานของชาวลูเปอร์แห่งหมู่ดาวพัลซาร์ พวกมันทำลายดาวแคโรไลน์ของเราไปแล้ว แต่ท่านเธอาธิส ราชาผู้ปกครองดาวแคโรไลน์ได้หนีออกมาพำนักที่โลกนี้ รอวันที่จะสู้พวกมันกลับ”

ชื่อบ้าอะไรกัน(วะ) ขอผมสรุปง่ายๆหน่อย คือผมต้องสู้กับพวกลูเปอร์ที่เป็นตัวร้ายอ่ะนะ ส่วนฝ่ายฮีโร่ที่ให้พลังผมคือแคโรไลน์

“แต่ทำไมต้องเป็นผมล่ะ ผมน่ะอ่อนแอ…”

“ข้าตามหาผู้มีขุมพลังแห่งไฟมานานแล้ว จนในที่สุดก็เจอเจ้า”

“ขุมพลังแห่งไฟอะไร….อ๊า” ผมร้องด้วยความเสียว เสียงแฉะๆจากข้างล่างพร้อมกับเจ้าหนอนยักษ์ที่โผล่ออกมา!

“โอ้! ไฟร์ นายออกมาทักทายเรดหรอ” เสียงเจ้าลูกตาร้องทัก แต่ตอนนี้มีบางอย่างที่ดึงความสนใจผมมากกว่า

“นะ นี่มัน เกลน้อย หะ หาย….” แท่งเนื้อที่ควรจะอยู่ตรงนั้นหายไป แทนที่ด้วยร่องที่มีกลีบ 2 กลีบปิดอยู่ อ๊ากกกกกกกกกก! ทำไมเกลน้อยกลายเป็นของผู้หญิงไปได้ล่ะ!!

สวบบบ

“อะฮ้า~” ผมหลุดเสียงครางเมื่อเจ้าหนอนยักษ์มุดเข้าช่องด้านหน้า น้ำหล่อลื่นจากตัวมันทำให้เข้าไปอย่างง่ายดาย

“อย่าเพิ่งตกใจไป มันเป็นการทักทายอย่างหนึ่ง” เจ้าลูกตาอิกไนท์บินวนไปรอบๆผม

ทักทายบ้าอะไรกัน นี่มันข่มขืนกันแล้วววว

“ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้ด้ายยยย”

“มันเป็นจุดพิเศษระหว่างคนเป็นเรดและเรนเจอร์คนอื่นๆ” อิกไนท์กล่าว “ผู้เป็นหัวหน้าต้องเป็นศูนย์รวมพลังที่ส่งมา เพราะฉะนั้นจึงต้องทำการปรับเปลี่ยนรูปร่างเพื่อรองรับพลัง”

อะ ฮืออออ วันนี้ผม นายเกล หนุ่มน้อย(ที่ตัวไม่น้อย) มีอวัยวะเพศหญิงไปแล้วคร้าบบบบ แงงงง

 

 

สวบ สวบ

เสียงไฟร์ หนอนปริศนาไถตัวเข้าออกร่องตูดของผมไม่หยุด บางครั้งมันก็ไปยุ่งกับช่องด้านหน้าด้วย อิกไนท์บอกว่ามันต้องการพลังงานในการยังชีพและแปลงร่าง คือเดี๋ยว สรุปผมต้องแปลงร่างจริงๆใช่มั้ย?

“วันนี้เราจะฝึกใช้พลังกันนะ ต้องไปที่ฐานทัพลับของชาวแคโรไลน์”

วันนี้เป็นวันเสาร์ ผมเลยบอกอาม๊าว่าจะไปวิ่งที่สวนสาธารณะ ม๊าทำหน้าประหนึ่งโลกจะแตก

สวบๆ

“อะ…” เผลอหลุดครางจนได้ ว่าชินล่ะนะ อุตส่าห์ใส่กางเกงตัวใหญ่หลวมโคร่งกับเสื้อฮู้ดตัวใหญ่มา ตอนนี้ข้างล่างนี่แฉะไปหมดเลยล่ะ เวลาเดินนี่ขาสั่นเป็นเจ้าเข้าเลย

“ฐานทัพลับของพวกเราอยู่แถวนี้แหละ จะถึงแล้วว” เจ้าลูกตาบินวนไปรอบๆผม เพิ่งสังเกตว่าไม่มีใครเห็นมันเลย มันนำผมมาจนถึงพุ่มไม้ด้านหนึ่งข้างๆลานหญ้าที่ไม่ค่อยมีคน ผมแหวกเข้าไปและพบกับที่กินน้ำสาธารณะตัวหนึ่ง

“มองหาปุ่มที่ซ่อนข้างใต้อ่างน้ำ แล้วกด 3 ครั้ง แล้วพูดคำว่า เรด”

ผมไล้ฝ่ามือไปตามอ่างโลหะเก่าๆ ก่อนจะพบกับปุ่มนูนออกมา ผมทำตามที่อิกไนท์บอก ปากพึมพำ “เรด”

ปึง ปึง ปึง

พื้นหญ้าที่เหมือนไม่มีอะไรแยกออกพร้อมเปิดขึ้นเป็นบันไดเดินลงไป

“รีบเข้าไปเร็วสิ ท่านเธอาธิสรออยู่นะ” อิกไนท์ดุนหลังผมให้เดินเข้าไป

ตึก ตึก

ยิ่งกว่าในอนิเมะอีกนะเนี่ย ทางลับไปฐานทัพลับ

ปลายทางของบันไดเป็นประตูเหล็กบานใหญ่ ไม่มีแม้แต่รอยต่อของประตู แล้วจะเปิดเข้าไปยังไงดีล่ะ?

โปรดยืนยันตัวตนค่ะ

“สะ เสียงผู้หญิง” ผมมองซ้ายขวา นี่มันเสียงระบบ เดี๋ยว นี่ไม่ใช่นิยายแนวเกมออนไลน์นะ

“ชักช้าอยู่ได้ เห็นกล่องสี่เหลี่ยมข้างๆนั่นมั้ย เอาไฟร์ไปทาบสิ”

เอาไฟร์ไปทาบ?? ตะ แต่ ตอนนี้ไฟร์อยู่ที่….

“เร็วๆสิ ถ้าช้าเกินนาที ระบบจะเริ่มป้องกันผู้บุกรุกนะ!”

กะ ก็ได้

ผมค่อยๆรูดซิปกางเกงลง แอ่นสะโพกดันตัวเข้าไปในช่องเล็กๆ ไฟร์ค่อยๆโผล่หนวดสีชมพูออกมาจากร่อง เลเซอร์สีแดงสแกนผ่านตัวมันรอบหนึ่งแล้วส่งเสียง ติ๊ดๆ ออกมา

ยืนยัน ไฟร์ โค้ดเนม เรด มาถึงแล้ว

“อ๊า เบาๆสิไฟร์” ผมปรามเจ้าหนอนยักษ์ที่มุดเข้าถ้ำไปอีกรอบ

ประตูที่ไร้รอยต่อจู่ๆก็ปรากฏรอยต่อรูปร่างแปลกประหลาดขึ้นมา จากนั้นค่อยๆแยกตัวออกจากกัน

“สวัสดีค่ะ คุณคือเรดสินะคะ” หลังประตูเป็นร่างของเด็กสาวในชุดกาวน์ ถักผมเปีย 2 ข้างกับสวมแว่นกลมๆ นี่มันนักวิทยาศาสตร์ในอนิเมะชัดๆ

“ผมชื่อเกลฮะ” เรียกเรดแล้วฟังดูตลกชะมัด

“พิจิต้าค่ะ ท่านเธอาธิสกำลังรออยู่ข้างใน”

หล่อนเดินนำผมไปด้านใน ทางเดินนี่เหมือนในดันเจี้ยนเลย ให้ความรู้สึกว่ากำลังจะไปเจอลาสบอสยังไงไม่รู้แฮะ

“ท่านเธอาธิสคะ เรดมาถึงแล้วค่ะ”

ว้าววว

ดูหน้าอกหน้าใจนั่นสิ อืออออ

“ยินดีที่ได้รู้จัก ผู้ถูกเลือกแห่งเปลวเพลิง เราคือเธอาธิส ราชาแห่งแคโรไลน์” หญิงสาวผมสีแดงเป็นลอนยาววาดรอยยิ้ม อิมเมจหล่อนช่างร้อนแรงงง ชุดเกาะอกสีส้มแดงเหมือนเปลวไฟ

“ขอบคุณที่พาเขามา อิกไนท์ ไปรอข้างนอกกับพิจิต้าก่อน ขอคุยกับเขาซักครู่”

“ขอรับพระองค์”

เดี๋ยวๆทิ้งผมให้อยู่กับราชินีคนนี้ตัวคนเดียวหรอ ใจสั่นเลย อยู่กับคนสวยสองต่อสอง

“เข้ามาใกล้ๆสิ” หญิงสาวกวักมือเรียก

“เอ่อ ผมไม่บังอาจ…” คนสิวเขรอะหน้าหมองหุ่นอ้วนๆอย่างผมจะไปเทียบรัศมีกับคนงามได้ยังไงกัน แล้วดูบัลลังก์นั่นสิ เหมือนกับแก้วคริสตัลเลย

“มานั่งตรงนี้” ตบตักตัวเองด้วย ไม่ๆๆๆ

“คะ ครับ” โดนสายตารุนแรงนั่นจ้องไม่ไหวจริงๆ ผมเลยค่อยๆกระเถิบเข้าไปใกล้ๆ แต่ยังไม่ทันจะได้ทำอะไรก็โดนแขนเรียวเล็กกระชากเข้าไปใกล้ มือทั้ง 2 ข้างที่ไม่น่าจะแม้แต่ยกแก้วน้ำขึ้นกลับช้อนแขนผมขึ้นนั่งจุ้มปุ้กลงบนต้นขานุ่มนิ่มนั่น

หืม?

“เราอ่านใจเจ้าได้…อย่างเจ้าอัปลักษณ์ตรงไหนกัน…..ออกจะจ้ำม่ำเจ้าเนื้อ” ริมฝีปากอิ่มเอิบกระซิบที่ริมหู แต่ผมไม่ได้สนใจมันแล้ว สิ่งที่สนใจมากกว่าตอนนี้คือสัมผัสที่ดันบั้นท้ายผมอยู่เนืองๆ

“คะ คุณเป็นผู้….” ผู้หญิง(มีหน้าอก) หรือ ปู้จายยยย

“แล้วคิดว่ายังไงล่ะ หึหึ”

กระโปรงสีส้มแดงถูกบางสิ่งแหวกให้แยกออก แท่งสีส้มที่มีปลายแหลมมนโผล่ขึ้นมาระหว่างขาผม

“รู้มั้ย มนุษย์ต่างดาวอย่างเรามีสองเพศในตัวเอง” ผมนั่งตัวแข็ง…ไม่ๆ นี่ผมโดนเล่นของอะไรอีก ทำไมขยับตัวไม่ได้อีกแล้วล่ะ

นิ้วเรียวรูดซิปกางเกงตัวโคร่งลง เผยให้เห็นร่องกลีบสีชมพูแดงบานกล่ำที่มีน้ำเยิ้มออกมาเล็กน้อย หนวดเล็กๆของไฟร์โผล่จากรูด้านหลังออกมาทักทาย

“สวัสดีไฟร์ เจ้าคงเหนื่อยมาก” หญิงสาวยิ้มหวาน “เรด เจ้าคงทรมาณกับการมีอะไรสอดใส่ช่องของเจ้าตลอดเวลาสินะ งั้นเราจะช่วยผนึกไฟร์ให้”

ผนึกไฟร์ได้สินะ! แต่ความจริงเอามันออกไปไม่ได้หรอ ผนึกแสดงว่ายังอยู่ในร่างสินะ ฮือออ

นิ้วชี้กับนิ้วโป้งค่อยแหวกกลีบบัวคู่ออก ผมนั่งนิ่งตัวแข็งแต่ตากลอกไปมา คนที่อยู่ด้านหลังหัวเราะเบาๆ

“มองมันสิ สิ่งสวยงามที่สุดในร่างกายเจ้า”

สวยงั้นเหรอ….ผมกลืนน้ำลายฝืดคอ ในชั่วชีวิตนี้ไม่เคยนึกฝันว่าผู้ชายทั้งแท่งจะมีอวัยวะเพศหญิงเป็นของตัวเอง ยิ่งกว่าในโดจินอีก

เนื้อภายในสีชมพูแดงมีน้ำสีใสๆเยิ้มออกมาเป็นระยะๆ รู้สึกถึงการบีบรัดทางปากทางเต้นตุบๆ เจ้าไฟร์มุดเข้าเข้าไปข้างในปากช่องนั้นอย่างรวดเร็ว

“ทีนี้ไฟร์ก็เข้าไปแล้ว ข้าจะผนึกมันให้” แท่งประหลาดสีส้มของราชาค่อยๆแทรกผ่านทางเข้าที่กว้างออกเข้าไป ผมกลั้นเสียงร้องครางของตัวเอง

ขะ เข้าไปแล้ว อ๊าาาา

“ดูสิ เจ้าตอดรัดข้าซะแน่นเชียว” รูฟิตแน่นแม้จะโดนหนอนยักษ์สวนอยู่ตลอดบีบแท่งสีส้มแน่น จนมันติดอยู่ครึ่งทางไม่สามารถเข้าไปได้สุด

“อาาา ผ่อนคลายหน่อยสิ บีบจนข้าจะขาดแล้วนะ เอ้า ฮึบ!” หญิงสาวผมแดงยกตัวผมขึ้นและจับหมุนให้หันหน้ามาเผชิญกับหน้าอกไซส์มหึมา หน้าของผมฝังลงไประหว่างซอกนั้นเต็มๆ

“ใครว่าหน้าเจ้าอัปลักษณ์กัน แผล่บ… แค่สิวพวกนี้ ข้าจะกำจัดให้เจ้าเอง”

ลิ้นสีชมพูที่ยาวกว่ามนุษย์ปกติลากเลียไปตามใบหน้ายับยู่ยี่ น้ำลายหนืดกลับมีกลิ่นหอมหวานพิเศษ ผมเริ่มอ้าปากห้อยลิ้นออกมาเพื่อจะเลียความหวานนั้นแต่ก็โดนลิ้นยาวใหญ่ฉกชิงมันไป

“จ๊วบๆ แฮก….” น้ำลายเปรอะเต็มหน้าผมจนมองไม่เห็นหน้าเลย น้ำลายชาวต่างดาวนี่มันหนืดขนาดนี้เลยหรอ

“อ่า ค่อยยังชั่ว รูกว้างขึ้นแล้ว เกาะไหล่ข้าแน่นๆนะ….” มือขาวเรียวยาวช้อนเข้าไปใต้แก้มก้นทั้งสองและ…

สวบบบ!! ป้าบๆๆๆๆๆ

“อะ ฮ้าาาาา บะ เบาๆ ซี๊ดดดดด” ผมผวาเอื้อมมือขึ้นคล้องคออีกฝ่ายโดยอัตโนมัติ ร่างกายขยับขึ้นลงอย่างรวดเร็ว เสียงตุบๆดังอยู่ในหัว

นะ นี่ผมกำลังมีอะไร…แถมออนท็อปด้วย อ้า!!

“อาาาา อีกนิดเดียว อีกนิด ขย่มแรงๆหน่อย ใช่…ใช่ ขมิบรูอีก ดีมากก….”

ตอนนี้ผมไม่สนอะไรอีกแล้ว นี่มัน….มันส์สุดยอด!! เข้าใจแล้วเวลาผู้หญิงโดนทำ ผมขมิบปากช่องคลอดต้านแก่นกายสีส้มรัวๆ กระแทกตูดตัวเองอย่างแรงไม่ยั้ง

ป้าบๆๆๆๆ

“แผล่บบบบ อีกนิด ใกล้ถึงแล้ว ฮ้าาาา” ผมแลกลิ้นกับอีกฝ่าย ลิ้นยาวเหมือนงูไล้มาตามหัวนมผมและดูดมัน

“ซี๊ดดดดด ดูดแรงๆๆๆ….อาา”

ผมเร่งจังหวะกระแทกขึ้นเพราะใกล้จะแตกแล้ว ในขณะที่อีกฝ่ายเด้งสะโพกสวนขึ้นมาจังหวะผมกดตัวลงไปเต็มๆ

ปรี๊ดดดดด

น้ำสีขาวขุ่นของผมจริงๆทะลักเล็ดรอดออกมารอบๆแท่งสีส้มนั้นเพียงเล็กน้อย เพราะที่เหลือนั้นถูกแรงดันของน้ำกามของเจ้าของแท่งนั่นพุ่งอัดกลับเข้าไปในช่องท้องจนรู้สึกอุ่นวาบขึ้นมา ผมก้มลงมองพุงพลุ้ยๆของตัวเองที่ตอนนี้พลุ้ยกว่าเดิมเพราะน้ำเต็มท้อง

“นี่มันอะไร…” ลูบรอยเส้นสีแดงเข้มลากเป็นเส้นแปลกๆอย่างสงสัย

“นี่คือผนึกไงล่ะ ตอนนี้ไฟร์จะนอนหลับอยู่ในช่องคลอดของเจ้า มันจะช่วยไม่ให้เจ้าตั้งครรภ์ด้วย เวลาเจ้าจะแปลงร่างมันจะเป็นขุมพลังให้แก่เจ้าได้” ลิ้นยาวเลียหน้าผมอีกรอบใหญ่ๆ คราวนี้เหมือนเลียเอาน้ำลายออก “คราวนี้เจ้าก็มีอะไรกับใครก็ได้โดยไม่ท้องได้ คิกคิก” นิ้วโป้งอีกฝ่ายเกลี่ยใต้ตาผม “แต่ข้อแม้คือผนึกจะหลุดทุกเดือน ต้องรีบมาให้ข้าผนึกใหม่ทุกครั้ง ไม่งั้นเสี่ยงต่อการตั้งครรภ์มาก”

สรุปว่าผมต้องมามีอะไรกับคุณทุกเดือน?? ต่อให้เป๋นสาวสวยแต่มีดุ้นพี่เกลก็ไม่โอนะ

“ไม่มาก็ตามใจ แต่ข้าเตือนไว้ก่อน ระบบสืบพันธุ์เจ้าต่างจากผู้หญิงทั่วไป แล้วถ้าเกิดเจอพวกลูเปอร์ขึ้นมา แค่โดนอัดน้ำเข้าไปครั้งเดียวเจ้าก็ท้องได้ภายในทันทีเลยล่ะ และจะคลอดภายในสัปดาห์เดียวด้วย”

นะ นั่นมันแย่สุดๆไปเลยนิ

“อื้ออ เจ้าน่ารักจริง ง่ำ” เห็นผมหน้าซีด หล่อนยิ่งชอบใจ ก้มลงมากัดแก้มผมเต็มๆ

“เอานี่ไป เป็นสร้อยที่จะวาปมาหาข้าได้ทุกเวลา เดี๋ยวพิจิต้าจะนำเจ้าไปเปลี่ยนชุดแล้วไปหาชาวแคโรไลน์คนอื่นๆกัน” ผมรับสร้อยสีแดงรูปข้าวหลามตัดมาสวมแล้วมองอีดฝ่ายครู่ใหญ่ก่อนจะ….

จุ๊บ!

“ผมชื่อเกล ขอบคุณคุณมากครับ” หอมแก้มนุ่มๆแล้วรีบเผ่นออกจากห้องอย่างรวดเร็ว ทิ้งผู้เป็นราชานั่งอึ้งพักใหญ่ก่อนจะหลุดหัวเราะออกมาเสียงดัง

“ฮ่าๆๆๆๆ หมูน้อย เจ้าช่างน่ารักอะไรเสียจริง”เธอาธิสเหยียดยิ้มมุมปาก “สมกับเป็น ‘มาตา’ แห่งอดีตกาลจริงๆ”

 

 

“เอ่อ…ชุดนี้มัน….แน่นไปหน่อยนะครับ”

ชุดสกินสูทสีแดงขลิบดำแนบไปกับร่องเนื้อ…ผมหมายถึงพุงเป็นชั้นๆของผมน่ะ เนื้อบางมากเหมือนไม่ได้ใส่อะไรเลย แน่นอนว่ามันนาบไปกับจุ๋มจิ๋มอย่างไร้รอยต่อ

“ขอโทษนะคะ กางเกงในที่เรามีไซส์เล็กไป…” ตูดผมใหญ่เกินจะใส่สินะ เลยต้องใส่ชุดทั้งๆที่ไม่ได้ใส่ชั้นในน่ะ

“ไม่เป็นไรหรอกครับ แค่นี้จิ๊บๆ” โดนหนอนยักษ์เลื้อยไปมาระหว่างสองรูก็โดนมาแล้ว แค่นี้จิ๊บๆจริง…คิดว่านะ

“เราจะไปฝึกการแปลงร่างต่อสู้กันค่ะ แต่ก่อนอื่นพิจิต้าจะพาไปแนะนำให้รู้จักสมาชิกฐานผู้ลี้ภัยก่อน…”

นักวิทยาศาสตร์สาวเดินนำผมไปตามระเบียง นอกหน้าต่างใสออกไปนั้นเป็นห้องสีขาวที่ใหญ่มโหฬารเอามากๆเลยล่ะ ในนั้นมีพวกทั้งที่หน้าตาเหมือนมนุษย์กับไม่เหมือนมนุษย์วิ่งเล่นอยู่เต็มไปหมด

“อันนั้นเป็นสถานอนุบาลเด็กอ่อนค่ะ ส่วนอันนี้เป็นห้องสำหรับสอนหลักสูตรแคโรไลน์ ห้องถัดมาเมื่อพวกเขาโตขึ้นเราจะสอนหลักสูตรการทำตัวให้คล้ายมนุษย์ ส่วนห้องนั้นคือห้องฝึกการต่อสู้ และในสุดคือห้องทดลองค่ะ”

พิจิต้าเดินมาหยุดอยู่ที่ห้องทดลองซึ่งอยู่ในสุด เอามือทาบเบาๆ ประตูก็เปิดออก

“ดอกเตอร์แสนป ทำความรู้จักกับเรด…คุณเกลหน่อยสิคะ”

หนืดดดด…..

อึ๋ยยย! เมือกสีเทาๆน่าอ้วกนี่มาจากไหนกัน?

หนืดด หนืดดดด

“ดอกเตอร์เป็นสายพันธุ์สเนลลิโวรัส หรือที่ชาวโลกเรียกกันว่าหอยทากค่ะ”

บอกผมที….หอยทากใส่เสื้อกาวน์ตรงหน้านี่คืออะไร???

ทำไมรู้สึกมีลางเสียตัวอีกแล้วอ่ะ?!


 

About Fatty Ranger

เรื่องย่อ

เมื่อหมูอ้วนเผละอย่าง “เกล” บังเอิญจับพลัดจับผลูมาเป็นยอดมนุษย์ซูเปอร์เรนเจอร์เหมือนในการ์ตูนสมัยเด็กอย่างไม่ตั้งใจ? แถมขบวนการยอดมนุษย์นี่แลดูเอาเปรียบเขายังไงชอบกล

พบกับเคะสุดอวบอ้วน แก๊งสาวดุ้น หรือแม้แต่วายร้ายที่หื่นกาม!

มาร่วมช่วยโลกไปพร้อมกับเขากับเหล่าเรนเจอร์ห้าสีกัน! เอ๊ะ…แล้วทำไมทุกคนถึงมะรุมมะตุ้มกับผมกันจัง??

ผู้แต่ง: Crystalsphere

Genre: Yaoi, Harem, Ecchi, Tentacle, Parasite, Cunt boy, Gender Bender

สารบัญ

บทที่ 1

บทที่ 2

บทที่ 3

บทที่ 4

Fatty Ranger หมูอ้วนพิทักษ์โลก บทที่ 1

สวัสดี ควรจะเริ่มอย่างนี้ใช่มั้ย?

ถามว่าผมเป็นใคร ผมตอบได้เต็มปากเต็มคำเลยล่ะ ผมชื่อ เกล ชื่อดูดีเนอะ ความจริงมันมาจาก กิโลกรัม อาเตี่ยอาม๊าช่างตั้งมาได้

“ตอนลื๊อเกิดน่ะ พยาบาลเอาไปชั่ง เครื่องชั่งพังเลย อั๊วก็เลยตั้งชื่อแก้เคล็ดซะเลย”

แก้เคล็ดพ่_ง!! ลูกชายเตี่ยเป็นหมูตอนแล้วนะ เนื้อนิ่มๆขาวอย่างกับแป้งเปียกเลย

อีกอย่างผมลืมบอกไป ผมเป็นโอตาคุขั้นยอดเยี่ยม

คิดดู คุณจะหวังอะไรจากเด็กชายอายุ 16 ที่รูปร่างอวบอั๋นเป็นข้อๆ หน้ากลมโต ปากหนาเตอะ แถมสายตาสั้นใส่แว่นหนาเตอะกับเสื้อผ้าปริๆกันล่ะ ผมโดนแกล้งตั้งแต่อยู่อนุบาลจนชินล่ะตอนนี้

ผู้หญิงก็รังเกียจ ฮือออ

ทันทีที่ขึ้นป.4 ประตูแห่งโลก 2 มิติก็เปิดออก อาเตี่ยผมเป็นเจ้าของร้านทอง ผมเลยค่อนข้างสบาย แถมพวกพี่ชายสองคนก็เรียนจบแล้วด้วย

อาาา ขอฟัดหมอนข้าง (แน่นอนว่าเป็นลายเอลฟ์สุดเซะซี่) ให้ชื่นใจหน่อย

วันนี้เปิดเทอมใหม่แล้วสินะ

ช่วงปิดเทอมอันแสนสนุก (ไปกับอนิเมะและมังงะ) จบลงแล้ววว

“อาเกลเอ้ย มากินข้าวเร็วลูก”

เสียงม๊าร้องเรียก โอเค ม๊าของผมอาจจะไม่ใช่ ผู้หญิงที่สวย แต่หุ่นชวนกอดของม๊าก็ทำให้อาเตี่ยหลงรักตั้งแต่แรกเจอ (ฟังเขาเล่ามาอีกที)

ผมเขมือบข้าวกับปลาทอดสามรสลงคอไปอย่างรวดเร็ว วันนี้ม๊ายังทำอาหารอร่อยเหมือนเดิม

“อาเกล ทำไมลื๊อใส่เสื้อหลวมอย่างนั้นล่า” อาเตี่ยลูบหัวเก้าแสน (เกือบล้าน) ของตัวเองพลางจ้องมาที่เสื้อผ้าของผม

“โห่เตี่ย อั๊วอ้วนขนาดนี้ ให้ใส่เสื้อแบบเตี่ยไม่ไหวหรอก ม๊าอั๊วขออีกชาม” ยื่นชามข้าวให้ม๊าตัก

“อ้วนๆนี่แหละน่าลัก เหมือนม๊าของลื๊องาย” เตี่ยส่งสายตาหวานชื่นไปให้ม๊าที่ยืนตัวบิดไปมาด้วยความเขิน ผมมองแล้วหมดอารมณ์กินขึ้นมาทันทีเลย

“อั๊วไปแล้วนะม๊า เตี่ย”

“เอ้อ ไปดีมาดีน้าาา”

 

 

“เฮ้ย ไอ้อ้วนเผละ แกก็อยู่ห้องนี้เหรอวะ ฮ่าๆๆๆๆ”

“อื้อหือ กระเป๋าใหม่ว่ะ เอาตีนไปประดับหน่อยมั้ยวะ”

“วันนี้เอาตังมาเท่าไหร่ล่ะคุณชายหมูตอน เคี๊ยกๆๆ”

อือ แย่อีกเหมือนเดิม

ขึ้นชั้นใหม่ไม่ได้ทำให้อะไรเปลี่ยนเลย พวกหัวโจกก็ยังมาป่วนผมเหมือนเดิม ส่วนพวกผู้หญิง…ผมลืมบอกไปยังว่าโรงเรียนผมเป็นชายล้วนน่ะ

แถมเป็นชายล้วนที่ขึ้นชื่อว่าเถื่อนที่สุดในเขตนี้ด้วยนะ ไม่รู้เตี่ยไปฟังใครเค้ายุมาว่าโรงเรียนนี้ดี

“ถอดกางเกงแกออกดิไอ้อ้วน จะเอาไปเช็ดพื้นว่ะ ฮ่าๆๆ” ไอ้หัวแหลม(พังค์มาก)ทุบโต๊ะของผมพร้อมทำหน้าข่มขู่ ผมกัดปากเล็กน้อยก่อนจะค่อยๆเอามือสั่นๆของตัวเองปลดเข็มขัดออก

ปัง!

“กล้าดียังไงมายุ่งกับกิโลอีกแล้วฮะ ไอ้พังค์งี่เง่า!” เสียงเปิดประตูดังจนทุกคนในห้อง 1-F สะดุ้ง ผมมองหนุ่มน้อยผมสีบรอนด์ทอง น่าตาน่ารักเหมือนสาวน้อยแล้วถอนหายใจโล่งอก

“จะ เจ้าหญิงครับ แหม่ พวกผมก็แค่ทำความรู้จักสนิทสนมกับเจ้าอ้วนนี่แค่นั้นเองง”

“วันนี้เจ้าหญิงกินอะไรมารึยังครับ ผมมีแซนวิช…”

“หุบปาก!” เจ้าหญิงที่ว่าทุบกำปั้นเข้าที่กำแพงห้องดังปัง ก่อนจะเสยผมและ…คลี่ยิ้มหวาน

นี่มัน…นางเอกในมังงะ shoujo ชัดๆ! ดูสิ เหมือนมีดอกไม้ผลิบานด้านหลังเลยอ่ะ!

“กิโลกรัม….มานี่มา” มือเรียวสวยยิ่งกว่าผู้หญิงกวักเรียก ผมจะทำอะไรได้นอกจากเดินตามไปน่ะ

ร่างสะโอดสะองกุมมือผมแล้วเดินนำลิ่วๆขึ้นบันไดไปชั้นบน เลี้ยวขวาแล้วลากผมเข้าไปในห้องที่แปะป้ายไว้ว่า “ชมรมเจ้าหญิง” ซึ่งในนั้นก็มีโฉมงามอีกสามคนนั่งอยู่

หมับ!

“คิดถึงเกลจังมากเลยน้า” หนึบ หนึบ นิ้วเล็กและเรียวขยำเข้าที่หน้าอกย้วยๆของผมเต็มๆ ผมหันไปมอง ‘ชายหนุ่ม’ หน้างดงามกับเรือนผมสีดำยาว ใช่ นี่ชายหนุ่มเว่ย!

“พี่ดรีม อ่า อย่าเคล้นมันสิฮะ อ๊าาา” ผมหอบหายใจแรง รู้สึกปวดหน่วงที่ท้องน้อยนิดๆ ก่อนที่อีกมือจะตะปปเข้าเต็มๆที่เกลน้อย

“อ๊า นุ่มนิ่มเหมือนเดิมเลย มาๆ พี่สาวช่วยนวดให้น้า” ‘ชายหนุ่ม’ ที่สวมกระโปรงลายสก๊อตย่อตัวลงไปกับพื้น ใบหน้าจิ้มลิ้มนั้นตรงกับกึ่งกลางตัวผมพอดี ผมทรงทวินเทลของเจ้าหล่อนไหวเบาๆ

“พะ พี่ทราย อะ อย่านะคร…อุ!” ผมร้องอย่างตกใจเมื่อนิ้วสองนิ้วยื่นเข้ามาในปาก

“นิ้วของพี่หวานมั้ยเกลลี่ ฮิฮิ” นิ้วชี้ตวัดล้อเล่นกับปลายลิ้นอุ่นร้อนในขณะที่นิ้วกลางลูบตัวลิ้นอย่างเอ็นดู น้ำลายที่หลั่งออกมาเพิ่มความชื้นแฉะให้แก่นิ้วทั้งสองเป็นอย่างดี ชายหนุ่มในคราบหญิงสาวน่ารักราวกับตุ๊กตายุโรปดึงนิ้วออกมาเลียเบาๆก่อนจะยัดกลับเข้าไปใหม่

ระ ร้อน…

“หยุด! หยุดแกล้งกิโลเดี๋ยวนี้เลย สาวๆ! แยกย้ายๆ” สาว(?)ผมบลอนด์ตะโกนเสียงห้าว(มาก) พร้อมกับกระชากตัวทั้งสามคนออกจากตัวผมทันที

“ว้าา ก็เค้าคิดถึงเกลลี่อ่ะ เฟรนด์” พี่ริน หรือ กรินทร์ ชายหนุ่มในคราบหญิงสาวผมสีบลอนด์ขาวกับตาสีเขียวแลบลิ้นเลียนิ้วที่เปรอะเปื้อนน้ำลายของผมเบาๆ อื้อ หวาน เกลลี่ยังหวานเหมือนเดิม คิกคิก

“เค้าก็คิดถึงเกลน้อยด้วย” พี่ทราย สายสมุทร สาวน้อยทวินเทล บีบเกลน้อยแรงๆอีกทีก่อนจะผละออกอย่างน่าเสียดาย

อึก…เกลน้อยบอบช้ำแล้ว อย่าทำร้ายมันอีกเลยยย

“คิดถึงน้าเกลจัง ม๊วฟ” พี่ดรีม ดรัณณ์ พี่สาวผมดำยาวก้มลงหอมแก้มผมฟอดใหญ่ก่อนจะโดนพี่เฟรนด์ มนตรา สาวผมบลอนด์ทองดึงออกมา

โอเคนี่ผมแนะนำครบแล้วใช่มั้ย สำหรับสมาชิกชมรมเจ้าหญิงน่ะ

เป็นชมรมที่ตั้งขึ้นมาโดยมีจุดมุ่งหมายเพื่อ “สร้างความปรองดองในหมู่นักเรียน” คืออันที่จริงสี่สาว(?)พวกนี้เป็นเสมือนไอดอลของโรงเรียนชายล้วนที่นี่เลยล่ะ และมันเป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่ทำให้พวกผู้ชายเกลียดผมหนักมาก

เพราะพวกเธอเอ็นดูผมมากกกกกเลยล่ะ ถึงขั้นรับผมเป็นผู้จัดการชมรมเลยนะ

แต่ผมไม่เคยโดนทำอะไรร้ายแรงนะ พวกพี่ๆเขาแค่หยอกผมนิดหน่อยเอ๊ง (หรอ?)

“เข้าเรื่องๆ งานโอเพ่นเฮ้าส์ของเขตเราจะเริ่มในเดือนหน้า ซึ่งหมายความว่าเรามีเวลาอีกไม่ถึงเดือนในการเตรียมตัว” พี่เฟรนด์นั่งเก้าอี้ประธานเอ่ยถามเป็นการเป็นงาน

“เซนต์ฟรานซิสของเราต้องชนะพวกรอยัลไฮกับเทคนิคสิงหะแน่นอน!” พี่ทรายชูกำปั้นอย่างหมายมั่น

“คราวนี้เราจะทำอะไรดีล่ะ ปีที่แล้วทำโฮสท์คลับไปแล้วนะ ต้องเปลี่ยนแล้วล่ะ” พี่รินเอียงคอกะพริบตาปริบๆ อุ เหมือนสาวน้อยโลลิเลยอ่ะ จะเอาๆๆๆ

“เอาเป็นคอนเสิร์ตดีมั้ยอ่ะ”

“หรือจะคอสเพลย์ดี?”

ผมมองคนสี่คนโต้เถียงกันอย่างดุเดือดก่อนค่อยๆแอบย่องพาตัวอ้วนๆของตัวเองหลบออกมา โชคดีที่ประตูยังเปิดค้างเอาไว้อยู่ ผมเลยแอบหนีออกมาได้สำเร็จ

ฮู่วววว ยังปวดหน่วงๆอยู่เลยแฮะ ไปห้องน้ำหน่อยดีกว่า

ชั้นนี้ไม่มีคนอยู่เลย เพราะมันเป็นห้องที่กำลังปิดปรับปรุงอยู่ แต่ดูเหมือนห้องน้ำยังเปิดอยู่สินะ

ผมเดินเข้าไปในห้องน้ำที่ไฟดวงหนึ่งกะพริบติดๆดับๆ พื้นที่แห้งเหมือนไม่เคยมีใครมาใช้ แต่ที่แปลกคือห้องน้ำกลับสะอาดกว่าที่คิด

แอ๊ด…

ผมผลักประตูเข้าไปในห้องน้ำแบบชักโครกด้วยความเคยชิน เพราะความอัปลักษณ์ของผมทำให้ไม่กล้าใช้โถฉี่ข้างนอกเพราะจะโดนคนแกล้งอยู่เสมอ แล้วอีกอย่างผมค่อนข้างอายกับเกลน้อยของตัวเองที่มันสั้นกุดเหมือนไม่โตทั้งๆที่ผมอุตส่าห์ปั่นมันทุกครั้งที่อ่านมังงะ(รู้ใช่มั้ยว่าแนวไหนน่ะ…)

“แฮกๆ แฮกก อืออ….”

ถอดกางเกงออกไปกองกับพื้น ค่อยๆดันกางเกงในสีขาวสะอาดลงไปที่เข่า ผมหันหน้าเข้าหาโถที่เปิดฝาอยู่ เอามือดันผนังและค่อยๆเริ่มรูดแท่งเนื้อสีเนื้อเบาๆ

ฟึบๆๆๆ

เกลน้อยค่อยพองตัวขึ้นเล็กน้อย ผมหอบหายใจแรง ฮึ่ย ทำไมมันไม่ใหญ่กว่านี้นะ นี่เป็นปมด้อยรองจากเรื่องอ้วนเลยนะ อะ อ๊าาา ใกล้แล้ว อีกนิด….

“ในที่สุดก็เจอแล้ว”

!!!

ผมกรีดร้องแบบไม่มีเสียงเมื่อมี ‘อะไรบางอย่าง’ พุ่งพรวดขึ้นมาจากชักโครก อ๊า ไอ้ตัวสีแดงนี่มันคืออะไรกันเนี่ย ผมมอง “มัน” ค่อยๆโลมเลียแท่งสีเนื้อของตัวเองลงไปเรื่อยๆ ความรู้สึกเสียวซ่านเล่นเอาผมสูดปาก

นี่มัน…อย่าบอกนะว่ามันคือ tentacle มะ ไม่สิ มันเหมือนหนอนตัวอวบใหญ่ๆเส้นผ่านศูนย์กลางราวๆสามนิ้ว มีปุ่มตะปุ่มตะป่ำเต็มไปหมด มีหนวดเส้นเล็กๆขยับไปมาด้วย อาาา หยะ อย่า เข้าตรงนั้นนะ

รูสีชมพูแดงเต้นตุบๆราวกับมีชีวิต เส้นหนวดสีชมพูค่อยๆแหวกทางเข้าไปทีละเล็กทีละน้อย ปลายด้านหนึ่งของมันยังคงดูดแท่งเนื้อของผมอยู่ ในขณะที่ปลายอีกด้านที่แหลมกว่าค่อยๆชำแรกเข้าไปและ

พรวด!

“อ๊าก! อุ๊บ!” ผมเบิกตากว้างเมื่อหนอนยักษ์ทะลวงเข้าสู่ถ้ำอย่างรุนแรง ปากตะโกนร้องด้วยความเจ็บก่อนจะโดนหนอนสีแดงแตกร่างแหจากตัวของมันพุ่งขึ้นมาเข้าปากผมเต็มๆ

น้ำเหนียวๆหวานๆขังอยู่เต็มปากผม ร่างกายที่เต็มไปด้วยเหงื่อค่อยๆโดนร่างแหของมันค่อยๆไล้ไปตามผิว ลอดผ่านชายเสื้อที่เลิกขึ้นและไปหยุดอยู่ที่หน้าอก

“อื้ออออ!” ผมสำลักน้ำที่พ่นเข้ามาพร้อมๆกับหนวดสีชมพูที่ดูดจุกนมสีชมพูของตัวเองอย่างรุนแรง

ปับๆๆๆๆๆ

ด้านล่างยังทำหน้าที่ของมัน ไถตัวเองเข้าออกรูที่ถูกขยายกว้างอย่างรวดเร็ว ดีไม่ดีอาจจะเร็วกว่าจังหวะที่คนปกติทำซะอีก

“อะ อา อือออ” จังหวะที่ถูกเร่งสูงขึ้นทำให้ผมเหลือกตา ช่วงล่างรู้สึกคับไปหมด เจ้าหนอนที่เล่นกับปากของผมก็เอาแต่ดุนลิ้นผมไปมาไม่หยุด จนเผลอแลบลิ้นไปแตะ

หวาน….ผมชอบรสหวานมาก

แผล่บๆๆ กระดกลิ้นต่อต้านกับหนวดนับสิบ…หรืออาจจะร้อย…ที่อยู่ในโพรงปาก เสียงน้ำลายดังแจ๊ะๆสลับกับเสียงน้ำจากเบื้องล่างที่ไหลย้อยลงไปที่พื้น สติผมเริ่มเรือนลางลงไปทุกที

“เริ่มการฝังตัว โค้ดเนม เรด”

เสียงดังขึ้นในหัวผม พร้อมกับสติที่ค่อยๆเลือนรางลงเรื่อยๆ

สวบๆๆๆๆ

เจ้าหนอนยักษ์ค่อยๆถอยตัวออกจากปากร่างอวบอ้วน ไถลตัวลงไปรวมอยู่ที่รูแดงกล่ำเบื้องล่าง

มันค่อยๆยัดตัวเองเข้าไปในรูทวาร แทรกเข้าไปในช่องท้องของเด็กชายจนมองไม่เห็นตัวสีแดงๆของมันอีก ทิ้งเด็กชายร่างอ้วนให้ทิ้งตัวลงกับพื้นอย่างอ่อนแรง

“การฝังตัวสำเร็จ เริ่มขั้น transformation stage”

ตัวมันผุดออกมาอีกรอบพร้อมกับเอาปลายด้านที่มีรูสวมเข้าไปที่อวัยวะเพศอันจิ๋วจนสุด พร้อมกับปล่อยสารบางอย่างออกมา เกิดการเปลี่ยนแปลงที่น่าตกใจกับแท่งเนื้อนั้น

“จากความทรงจำ ทำการส่งตัวกลับไปที่ที่ปลอดภัยที่สุด”

แสงสีแดงสว่างขึ้นบนพื้น ร่างของเด็กชายค่อยๆเลือนหายไปจากห้องน้ำอย่างเงียบเชียบ

ในอีกด้านหนึ่ง เสียงราวกับแก้วแตกปลุกให้ใครบางคนตื่นขึ้น

เพล้ง!

“หืม? เริ่มแล้วเหรอ” บุคคลผู้หนึ่งลืมตาขึ้น มองลูกแก้วห้าลูกที่วางอยู่กึ่งกลางห้อง ลูกแก้วลูกสีแดงปริเล็กน้อยก่อนจะแตกเป็นเสี่ยงๆ

“เธอาธิสเดินหมากแล้วสินะ หึหึ” อีกผู้หนึ่งหัวเราะชั่วร้าย

“คราวนี้มาไม้ไหนกันนะ” เสียงหญิงสาวกรีดร้องเสียงแหลม คนที่เพิ่งจะลืมตาขึ้นมองลูกแก้วที่แตกไปนิ่งๆ

ทุกอย่างกำลังเริ่มขึ้น

To Be Continued


เรื่องนี้เอาลงเด็กดีไม่ได้จริงๆ มันเรทหนักมากตั้งแต่ตอนแรกเลย ไว้มาลงตอนต่อไปภายในวันสองวันนี้ล่ะค่ะ

บอกไว้ก่อนเรื่องนี้เป็นแนวฮีโร่ อารมณแบบพวกขบวนการห้าสีปราบเหล่าร้ายยยย

Crystalsphere

#1 Shoujo คือประเภทหนึ่งของมังงะ เน้นเจาะตลาดกลุ่มวัยรุ่นสาวๆ ส่วนใหญ่เนื้อหาจะเป็นแนวรัก หรือเป็นแนวใสๆ ลายเส้นตัวพระเอกนางเอกจะสวยงามมาก

#2 Tentacle คือ หนวดวิตถารที่เป็นที่ชื่นชอบของคนอ่านคนดูเป็นอย่างมาก มักปรากฏในแนวเกมออนไลน์หรือแนวแฟนตาซี ถือเป็น Genre หนึ่งที่มังงะหรือโดจินแนว Hentai ฮิตมาก

คำอธิบายมั่วๆโดยเราเอง 😀

เรื่องนี้ไม่แนะนำให้หนุ่มสาวใสๆอ่านนะ ต้องเป็นผู้ผ่านโลกมาพอสมควร 55555